Er is tussen 2015 en 2016, tussen Volume 1 en 2 duidelijk wat veranderd. Stond Michelle David nog als medeartiest op de hoes bij versie 1, nu lijkt versie 2 volledig van haar te zijn. Het is nog steeds een idee van Onno Smit en Paul Willemsen, maar Michelle David lijkt nu volledig geadopteerd te zijn. En dat mag ook wel na het uitstekende album dat versie 1 was en is. Ik was er in ieder geval zeer blij verrast door en had dan ook meer dan zin om Volume 2 ook eens te gaan beluisteren.
Een toch wel opvallend begin is My Praise. Ik krijg namelijk een beetje een Motown-gevoel van dit nummer. En dat is duidelijk toch wel een ander gevoel dan ik van de gehele Volume 1 kreeg. Graag benoem ik wel dat ik het een erg fijn nummer vind. Ik ben vooral benieuwd of dit doorgezet wordt.
Soldier heeft wat invloeden uit de rockabilly en en etaleert de fantastische stem van Michelle David ten volledigste. Dit nummer gaat meer richting de herkenbaarheid van de eerste versie uit 2015. Sowieso erg fijne muziek.
De herkenbaarheid en het recept van de vorige plaat komt helemaal tot oorsprong in You’re Rocking My Soul. Een licht bluesy nummer waar ook weer de sterke stem van Michell David opvalt en mij doet genieten. Die stem zijn we natuurlijk het hele album niet meer kwijt. Ook niet op het korte liedje There’s a Place. Of op het uiterst sfeervole Higher Ground. Een nummer dat heel mooi kaal en klein gehouden is.
Op I Know the Lord kan ik vooral genieten van de manier waarop de stem van Michelle David als het ware in het nummer “hangt”. Het nummer straalt als geheel ook heel veel kracht uit. Die kracht behouden ze ook erg mooi op het ruwe, ongepolijste Psalms. Gospel is duidelijk een grote inspiratiebron en waarschijnlijk een ingrediënt uit Michelle David.
Jeremiah 17 is dan in verhouding een stuk meer liever en frivoler. Alhoewel nog steeds even sterk. Wat te denken anders van het subtiele en meer ingetogen Tradewinds. Overtuigende muziek klinkt zo en wat is dat mooi.
De subtiliteit gaat nog even door op Carry On. Ook dit nummer is weer ingetogen met een mooie sfeer en een goede opbouw. Eigenlijk is het jammer dat Baptized al weer een afsluiter is. Het klinkt eigenlijk ook meer als een extra song, want geheel live. En dat David ook live aan mannetje staat moge duidelijk zijn. Voel die gospel en blues toch eens.
Volume 1 was erg goed en dat Volume 2 daar geenszins voor onder doet moge duidelijk zijn na het beluisteren van deze plaat. Wat een prachtplaat is dit geworden zeg, met een zangeres waar je U tegen zegt.
(bron:
Opus de Soul)