Unwound - Fake Train (1993)

Eigenlijk was de debuutplaat van Unwound al opgenomen. Maar vlak voor het uitbrengen ervan verliet drummer Brandt Sandeno de band. Hierna werd besloten de plaat niet uit te brengen (later is deze alsnog uitgebracht). En is de hele Sandeno-periode voorbeeldig gedocumenteerd op Unwound - Kid Is Gone (2013).

Een vervangster werd gevonden in Sara Lund en met haar inbreng veranderde de sound van Unwound van een gedreven maar weinig onderscheidend post-hardcore geluid naar iets veel diepers en originelers. De klassieke unwound-sound was geboren met hele open, geometrische drums- en baspatronen, daarover een hele hermetische gitaar met een bijna continu feedbackend geluid en de zang heeeel diep begraven onder dit alles. En dit standaard (op de laatste plaat na) opgenomen door Steve Fisk, die hierdoor eigenlijk het vierde bandlid was.

Fake Train is een volwassen klinkende debuutplaat met beangstigende en claustrofobsiche songs. Met name het midden van de plaat, met Nervous energy - Valentine Card/ Kantina/Were, Are and Was Or Is (3 nummers als één track uitgebracht) - Honourosis zijn beresterk en misschien wel het beste wat deze band ooit heeft uitgebracht.
Drie korte punky nummertjes (Lucky Acid, Gravity Slips en Ratbite) lijken nog uit het tijdperk hiervoor te stammen en passen niet helemaal bij de rest.
De hoes is overigens gebaseerd op die van deze plaat.

Maar wát een beresterk debuut van mijn favoriete band ooit. De opmaat naar nog veel meer sterke platen.

Leesvoer voor iedereen die meer wil weten over de opkomst en teloorgang van de band

Lucky Acid kan ik lange tijd op repeat horen. Hevige adrenalinestoot en zo eentje die je rechtstreeks de moshpit in doet knallen. Een gevoel dat ik nog maar weinig krijg.

Ik dank de recente compilaties van deze band. En het enthousiasme van itchy en eightynine. Anders had ik Unwound nooit leren kennen. Zeer sterke debuutplaat, maar het is nog een tikje minder dan de opvolger. Geen idee waarom, daarvoor moet ik het nog wat meer beluisteren.

Ik vind deze dan weer net wat beter dan de opvolger. Ook geen idee waarom! Maar tracks als Nervous Engery en Honourosis zitten wel voor iets tussen denk ik, damn wat een spannende muziek...

Fake Train is het eerste uitgebrachte album van posthardcoreband Unwound uit Olympia, Washington. Hun feitelijke titelloze debuutalbum zag pas in 1995 het daglicht. Unwound doet me op Fake Train sterk denken aan diverse bands uit het punk- en rockspectrum, waaronder Sonic Youth, Shellac, Jesus Lizard, Fugazi en Nirvana. Het eveneens in 1993 verschenen album In Utero van die laatste ligt hier qua geluid ook niet mijlenver vanaf (Olympia is ook maar anderhalf uur rijden van Seattle, dus ook fysiek is de afstand te overzien). De plaat weet over de gehele lengte van drie kwartier te boeien, al heb ik wel een lichte voorkeur voor de eerste helft (met name Nervous Energy en de briljante drie-eenheid Valentine Card / Kantina / Were, Are and Was Or Is.). Je hoort bij het beluisteren trouwens ook duidelijk waar een band als ...And You Will Know Us by the Trail of Dead de mosterd vandaan gehaald heeft (Conrad Keely en Jason Reece bivakkeerden begin jaren negentig dan ook in het muziekwereldje van Olympia).