Cody Jinks - I'm Not the Devil (2016)

Sterk country album zonder enige zwakke plekken.

Cody Jinks is de afgelopen maanden een van mijn favoriete artiesten geworden. Ongelofelijk dat dit in Nederland nog niet op wordt gepikt. Komt misschien ook dat Jinks Europa links laat liggen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Sturgill Simpson, Jason Isbell of Sam Outlaw. Jinks had in ieder geval perfect gepast tussen een festival zoals Once in a Blue Moon of Tuckerville.

Jinks loopt al een tijdje rond in de muziekwereld en begon een paar jaar voor de eeuwwisseling in een heavy metal band. Dit was geen succes en in 2005 startte hij met country muziek. Na 10 jaar komt pas een bescheiden doorbraak met het album Adobe Sessions. De hype groeit en in 2016 verschijnt I'm Not the Devil die rond de 70.000 stuks verkoopt en wat een definitieve doorbraak betekend.

I'm Not the Devil bevat geweldige country songs die vooral gaan over, hoe kan het ook anders, het leven, geloof, liefde en drank. Het titelnummer is een van de hoogtepunten van het album en is geleend van een van zijn goede vrienden Ward Davis (aanrader om zijn album is te beluisteren!). Het is een rustig liefdesliedje dat gaat over de fouten die iemand heeft gemaakt in een relatie maar verteld dat die fouten uiteindelijk wel meevallen. Hij probeert te bewijzen dat het meevalt en zal voor altijd proberen dit te laten zien.
Een ander nummer die er uitspringt is het minimale maar rijke Grey. Een akoestische gitaar en de stem van Jinks doen wonderen. Jinks zingt over het hervinden van je passies. Als het allemaal tegenzit probeer dan toch het licht te vinden ("so pick up all your pieces, cast the doubt away, rediscover the color in the grey").
Give All You Can brengt het tempo omhoog en ontpopt zich tot rock gemengd met country. Het geloof wordt aangesneden ("but I remember Mathew 5, i'm thankful to be alive"). Heerlijk nummer!

I'm Not the Devil zit boordevol met prachtige nummers die zich na een luisterbeurt meteen prijs geven. Dat is niet negatief bedoeld want het luistert verslavend. Met Jinks zijn stem, teksten uit het leven gegrepen en mooie instrumentatie is dit een must-listen voor iedere country liefhebber. Samen met zijn vrienden Ward Davis en Whitey Morgan (ook een aanrader) schudden zij de huidige Amerikaanse country scene aardig wakker.

Ik raak steeds dieper in Amerikaanse country muziek. In 2016 begon het met Jason Isbell en John Moreland (die niet perse country zijn) en vanaf toen tot nu kwam ik in aanraking met tientallen country artiesten. Cody Jinks is de laatste waar ik aardig lyrisch over ben en zal zeker niet de laatste zijn. Ik hoop dat deze muziek overwaait naar Nederland zodat hij ook hier te bewonderen is. Anders wordt het een retourtje Nashville...

Hoi wvv89, je hebt gelijk, Cody is inderdaad een geweldige artiest. Ook zijn laatste plaat is geweldig. Als je hiervan houd, vind je mannen als Billy Don Burns en Jamey Johnson ook vast goed. Zou mooi zijn als dit soort artiesten ook eens naar Nederland komt. Maar ja Amerikaanser als deze, kan je ze haast niet vinden en die zijn lastig uit hun eigen omgeving weg te krijgen.

Woorden schieten te kort om het gevoel dat dit album overbrengt uit te drukken. Teksten, zang en muzikale omlijsting zijn weergaloos.

Wederom een zeer sterk album van Cody Jinks, met enkel goede nummers. De variatie tussen rustige en up-tempo nummers is ook hier weer erg goed.

Het enige 'minpuntje' dat ik kan noemen is dat voor mij niet helemaal hetzelfde niveau gehaald wordt als op Adobe Sessions en Lifers, ik schat deze een tikje lager in.

Voor mij is Cody Jinks toch wel absoluut de ontdekking van 2020 geweest. Eigenlijk is quasi zijn hele oeuvre een absolute aanrader voor elke countryliefhebber.

Favorieten: Chase That Song, The Same

4*