SEX!
Nee dit is niet bedoeld om de aandacht te trekken maar kan totaal niet los gezien worden van Black Sun Productions.
Het begint al bij de hoes die nogal confronterend is zullen we maar zeggen (een of andere alien die aan het penetreren is).
Sla je het boekje open dan zien we al aardig wat fallussen getekend en pijpende kerels en vervolgens komen er nog wat semi-naaktfoto's voorbij van het duo en zien we ook Lydia Lunch en Coil terug.
Pierce en Massimo leerden elkaar in 2001 als begin dertigers kennen en voelden een sterke verwantschap doordat ze beiden in de prostitutie zaten. Het was Coil die hen tesamen bracht en er voor zorgde dat de mannen erachter kwamen dat hun levens heel erg op elkaar leken zonder dat ze elkaar kenden. Allebei waren ze ook groot liefhebber van Bertolt Brecht; Pierce zong nummers van hem als tiener en Massimo speelde toen zijn toneelstukken.
Door hun kennismaking verdween hun werk in de prostitutie en gingen ze zich op andere vlakken uitten waaronder muziek. Sex bleef wel met grote hoofdletters aanwezig en op het podium waren ze nogal shockerend bezig af en toe.
Muziek is een uiting van hun male-bonding en dat willen ze maar wat graag uitstralen. Het is Black Sun Productions aardig gelukt. Misschien is hun fan-zijn van Virgin Prunes, Coil en Marc Almond daar ook wel een reden van. Overigens heb ik dit duo niet leren kennen door mijn liefde voor Almond.
Dit album zelf opent schitterend met Brothel Tango en gaat daarna allerlei kanten op. Soms ongrijpbaar, soms beangstigend en vooral niet alledaags. Coil-fans zullen er vast wat mee kunnen. Voor mij is het soms een beetje overweldigend en kan ik er niet helemaal inkomen; duidelijk gaan de heren dan een tandje te hoog voor mijn kunnen.
Boeiend is het zeer zeker en leuk om Julia Kent op cello hier terug te horen.