Jenssen slaat met deze Departed Glories de spijker eigenlijk finaal op zijn kop.
Zijn aanzet is minimaal, toch krijg je het idee naar een timelapse van een verschuivende gletsjer over een periode van 1000 jaar te kijken. De stuwende, schuivende electronica. Heel erg minimaal. Sferisch.
Geluiden, fieldrecordings, opborrelend.. Echo's uit het verleden die als in een soort koortsdroom in slowmotion even werkelijkheid worden en daarna weer vervagen en in de stuwende geluiden op gaan.. als een soort zwanenzang voor iets dat was maar niet meer is. Een schimmig visoen dat even langs je ogen schiet op een zorgeloze, warme lente dag. De herinneringen die vervagen, tot dat er niemand meer is die ze herinnerd.
Ja, bijna perfect.