Tijdens een bezoek aan de Media Markt loop ik altijd even langs de cd en dvd afdeling. Ooit daar alle albums van ELP gescoord voor een belachelijk lage prijs. Prima heruitgaven, uitstekend geluid.
Nu zag ik dit album staan. Ik ken John Scofield van zeer sofistisch complex gitaar jazz en fusion werk. Maar wel een zeer begenadigd artiest met een prachtige heldere en volle klank in zijn gitaarspel. Twijfelde of dit nou wel iets was om aan te schaffen. Een jazz gitarist, die country songs van bekende artiesten gaat spelen. Loopt zijn eigen werk niet zo goed? Te krap pensioen?
Maar integendeel! Een gaaf album. De gecoverde countrymen and -women mogen vereerd zijn met dit mooie, wat ik maar een tribute, album zal noemen. Hier was ik net naar op zoek; mellow laidback gitaaralbum, uiterst relaxed, met een paar scherpe randjes. Wat heeft deze man een toch een beheersing van zijn instrument. Zijn bandleden begeleiden hem rustig en regelmatig mogen
Larry Goldings en
Steve Swallow, kort, soleren.
Je hoort duidelijk dat Scofield een hang naar blues heeft. Hank Williams
I’m So Lonesome I Could Cry krijgt de meest opvallende bob uitvoering. Da's effe wennen, want de openingstrack is een laidback countrybluesje
Mr. Fool van
George Jones.
Gaat daarna over in
James Taylor's Bartender's Blues en je hoort dat het nog laat gaat worden aan de bar.
Wildwood flower van
The Carter Family is een mooi uptempo stuk. Als
Wayfaring Stranger van
Johnny Cash geen blues is. Mooie gitaar uithalen en een fijn kort bas solootje, top. Daarna weer uptempo verder met
Mama Tried van
Merle Haggard.
Eigenlijk wil ik 2 nummers naar voren halen:
Jolene en
Red River Valley. Het eerste nummer is een mooie lange improvisatie op
Dolly Parton's lijflied. Prachtige uitvoering, heel fijn pianospel, mag van mij de volle 8 minuten duren.
Red River Valley is een country song door veel artiesten gezongen en weinigen weten dat dat nummer de basis was voor
Red Rivier Rock van
Johnny & The Hurricanes' signature rocker, die zelf vanwege het enorme succes besloten diverse country en folksongs in een rock&roll jasje te steken. Ook Scofield & co benadrukken dit feit met een stevige riff ala de Hurricanes.
Afijn, beluister het album zelf. Er staan wat zeikerige commentaren op het internet, met name in Trouw. Alsof Scofield uit deze nummers de ziel heeft weggehaald. Integendeel, je hoort hem genieten om deze songs in zijn stijl te kunnen spelen.
John Scofield - guitar en ukulele op track 12
Larry Goldings - piano op track 1, 5, 6, en Hammond organ on 2-4, 7-11
Steve Swallow - bass, double bass
Bill Stewart - drums