Ben er maar eens aan begonnen. Stukken zitten luisteren van deel 6, enorm aangrijpend maar goed, misschien wat raar om daar te beginnen.
Flinke wandeltocht door de regen gemaakt. Je voelt dat er iets aan de hand is, stukken missen, gekrak. Melodieën komen terug, in een andere vorm, gaan weer over in de originele vorm, van een half uur geleden. Een stuk stopt abrupt.
Delen zijn goed te volgen. Melodieën die voorspelbaar zijn. Soms een loop van dezelfde melodie. Ik hoor mezelf meeneurien. Herinneren van lang geleden, die blijven onveranderd. Das althans mijn eigen invulling van deze delen.
Dan de delen die onnavolgbaar zijn, maar zo niet aanvoelen. Meeneurien kan niet. De trompetstuk klinkt wel erg merkwaardig... Nee, zó ging die. Hey, daar is die ene melodie weer. Wel wat lastig met die ruis. Mijn gedachten dwalen af. Oja, muziek.
Een greep uit mijn gedachten bij dit deel. Mijn oma, die ik alle fases heb zien doorlopen blijft in m'n achterhoofd.
Nee, er is niks met me aan de hand, zeggen sommigen met beginnende dementie. Zo voelt dit album ook. Het is een compositie van muziek in de stijl van de jaren 50 en eerder. Denk aan filmmuziek, de romantische momenten, maar dan een videoband die kuren vertoont.
PS: onderweg keek ik even op mijn telefoon, en er viel (denk ik) een regendruppel op mijn scherm die balk van mijn muziekspeler 20 minuten terugdraaide. Pas wat later dacht ik. Wtf!? Ik was toch, .. maar ik loop toch al een half uur .... Ja, niet de bedoeling van de artiest maar wel weer een ervaring op zich.