Vanaf 1993 leverde Van Morrison een aantal matige albums af. Dieptepunt vond ik Days Like This, maar ook dit jazzalbum (het klinkt althans alsof het zo bedoeld was) vond ik weinig meeslepend. Hier en daar vind ik Van helemaal niet mooi zingen, geïnspireerd klinkt het bijna nergens, en smeuiïg al helemaal niet - en dat is natuurlijk wel de bedoeling van dit soort muziek. Ook Georgie Fame kan me niet echt boeien op dit album - ik hoor hem liever met de Blue Flames in de jaren '60 - al is zijn orgelspel toch wel aardig. Dieptepunt van dit album vond ik Moondance, maar How Long Has This Been Going On en That's Life zijn bijna net zo erg.
Met moeite kan ik 3*** toekennen, maar het is dan ook een afronding.
Pas met het in 1999 verschenen Back on Top was Van voor mij weer echt terug.