Willie Nelson - Always on My Mind (1982)

Ik ben niet zo bekend met het werk van deze 'outlaw' countryster. Deze plaat een keer meegenomen voor 1 Euro om de naam, maar ik krijg de indruk dat ik beter wat eerder werk van de man moet opzoeken. Deze plaat uit 1982 staat voor de helft vol met covers van zéér bekende nummers uit de jaren '60 en '70, en voor de rest wat zelfgeschreven en door anderen geschreven minder bekende nummers. Al met al totaal niet overtuigend. De jaren '80 liggen er wat te dicht bovenop en heel authentiek komt het allemaal niet op me over. Volgens allmusic komt dit vooral door de invloed van mainstream producer Chips Moman. Dit is de man's grootste commerciële succes geweest, maar artistiek heeft het mijns inziens niet veel te bieden.

Aardig wat Elvis connecties hier, zoals de nummers Always on my mind, Let it be me & Bridge over troubled water, die Elvis ook heeft opgenomen. Zo ook de producer Chips Moman, die de nummers van Elvis in 1969 heeft opgenomen. Ook spelen hier een aantal "Elvis muzikanten" mee, zoals Gene Chrisman, Johnny Christopher, Bobby Emmons, Mike Leech, Grady Martin, Bobby Wood en Reggie Young. Ik ben de plaat nu aan het beluisteren en het klinkt helemaal niet verkeerd.

Dit is een bijzonder fraai album. Always on My Mind en Whiter Shade of Pale zijn juwelen.

Willie Nelson gaat de concurrentie aan met een aantal mannen die gewoonweg beter kunnen zingen dan hij of wiens stemmen beter bij de liedjes passen zoals Gary Brooker met A whiter shade of pale, Don & Phil met Let it be me en Art Garfunkel met A bridge over troubled water. Vind dit niet erg geslaagd. De andere songs zijn beter dus als totaal toch nog een voldoende.