menu

Esben and the Witch - Older Terrors (2016)

mijn stem
3,73 (22)
22 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Season of Mist

  1. Sylvan (13:08)
  2. Marking the Heart of a Serpent (10:21)
  3. The Wolf's Sun (11:13)
  4. The Reverist (11:24)
totale tijdsduur: 46:06
zoeken in:
avatar van Mark17
3,5
Het muzikale equivalent van een duister, onheilspellend boek, zo is Older Terrors te omschrijven. Na het beluisteren van de eerste tonen van de nieuwste Esben and the Witch, geproduceerd in een oud appartementenblok in Berlijn, word je als het ware getransporteerd naar een wereld vol wolven, heksen en ander gespuis. De nachtelijke, golvende rock openbaart zich in een spannend vierluik met Rachel Davies als onheilsprofeet.

Samen met Thomas Fischer (gitaar) en Daniel Copeman (drums, elektronica) vormde Davies de afgelopen jaren het illustere Esben and The Witch. In 2011 nog genomineerd voor BBC Sound of, een lijst voor meest veelbelovende artiesten van het jaar. Jessie J won toen. Niet zo raar natuurlijk. Een band die zichzelf laat omschrijven als ‘nightmare pop’ met een duidelijk elektronisch sausje, daar valt geen miljoenenpubliek mee te bereiken. Nu – vele jaren later – schuiven de bandleden meer en meer richting het rockgenre. Dat was op A New Nature al goed te horen. De opsmuk verdween als sneeuw voor de zon, als basis voor de mystieke lyriek in een post-rock wereld.

Daar is op Older Terrors niet aan getornd. De vier muziekstukken vormen het pad waar de band voor kiest. ‘In this digital age we wanted to create an album that contained four tracks that would work as a whole but that could also be separated and stand alone. Each one carving its own path.’ Geen speld tussen te krijgen. Opener Sylvan zou gevisualiseerd kunnen worden als achtervolging in een donker bos. Dreigende en zagende rock stuwen de zangkunsten van Rachel Davies naar grote hoogten. Je moet er wel even voor gaan zitten. De sound is wat stug en herhalend. Davies oreert ‘come to the place, where the wolves are weak. Come with me’, en weet het geheel nog net in goede banen te leiden. Making The Heart heeft dezelfde kenmerkende opbouw, ditmaal in een hogere versnelling. De eerdere vergelijking met een boek gaat hier zeker op. In diverse spanningsbogen weet Esben and the Witch de luisteraar mee te nemen en terneergeslagen achter te laten. Het hoogtepunt vormt het echoënde wolvengeluid van Davies, terwijl de overige bandleden het tempo dicteren.

In de twee laatste nummers, goed voor samen 22 minuten speeltijd, komt het luisterboek pas echt tot leven. The Wolf’s Sun wordt goed opgebouwd, en weer is daar de dreiging. Dit komt tot een daverend einde in het slot van het nummer. Daarna volgt een enigszins hoopvolle track, waarin de vocalen van Davies licht aan het einde van de tunnel scheppen. Alhoewel, licht zal dit Older Terrors nooit worden. Het is een broeierig werk dat je niet omver zal blazen, maar dat wel zoveel spanningsbogen bevat dat het je aandacht vast weet te houden. Older Terrors is als een dikke pil in je boekenkast: soms loodzwaar, soms repetitief en toch ook aantrekkelijk in zijn soort.

3,5* (Ook te lezen op Nieuweplaat)

avatar van stoepkrijt
3,0
De nummers op Older Terrors grijpen me niet zo bij de lurven als op A New Nature het geval was. Toegankelijke muziek is het niet, maar zelfs met dat ingecalculeerd blijf ik dit album moeilijk te verteren vinden.

Sylvan weet me wél mee te slepen in het verhaal en The Reverist is prachtig met haar eenvoudige, verstilde zanglijnen en gestructureerde opbouw. Helaas ontbreken zowel de sterke zanglijnen als de structuur grotendeels in de twee overige nummers. Dat is waarom die twee weinig met me doen.

Als de muziek boeiend genoeg is hoeft de lengte geen struikelblok te zijn. Dat is het in het geval van Marking the Heart of a Serpent en Wolf's Sun helaas wel. Ook The Reverist heeft naar mijn mening te lang nodig om op gang te komen. Mijn beoordeling blijf daardoor steken op 3 sterren. Ik had het graag anders gezien.

avatar van wizard
3,5
​V​ier nummers en een speelduur van ruim drie kwartier, met alleen een zangeres, gitarist en een drummer. ​Potentieel een recept voor een heel saai album, maar dat is op Older Terrors gelukkig niet het geval. Verre van dat. Older Terrors is een goede les in het scheppen van een even meeslepende als dreigende sfeer met minimale middelen. De zang van Rachel Davies draagt het album​ en​ slaagt daar overtuigend in, ​een paar momenten daargelaten. Gitaar en drums blijven meest op de achtergrond, en dienen vooral om de sfeer nog wat dikker aan te zetten.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Esben & The Witch - Older Terrors - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Vandaag blik ik voor de laatste keer terug op de vele jaarlijstjes die ik de afgelopen weken heb uitgeplozen en ik heb de meest intrigerende plaat die ik in deze jaarlijstjes ben tegengekomen voor het laatst bewaard.

Esben & The Witch, want dat is de band die verantwoordelijk is voor deze plaat, is tot dusver steeds aan mijn aandacht ontsnapt, waardoor ik eind vorig jaar ook hun vierde plaat Older Terrors heb gemist.

Older Terrors is een buitengewoon ambitieuze plaat, want Esben & The Witch heeft voor de luisteraar slechts vier tracks in petto. Het zijn tracks die allemaal ruim tien minuten duren en wat gebeurt er veel in de ruim 45 minuten muziek op Older Terrors.

Esben & The Witch is een trio uit het Britse Brighton, dat vertrouwd op de drie-eenheid bas-gitaar-drums, al voegt de drummer van de band ook nog wel wat elektronica toe. In de muziek van de band staat de geweldige stem van zangeres Rachel Davies centraal. Het is een stem die in meerdere genres uit de voeten kan en van dat wapen maakt Esben & The Witch dankbaar gebruik. Esben & The Witch schiet op Older Terrors heen en weer tussen meerdere genres, waarvan folk, metal, progrock, shoegaze en new wave de belangrijkste zijn.

Older Terrors is niet alleen een plaat die makkelijk varieert tussen nogal uiteenlopende genres, maar is ook een plaat die bijna naadloos kan schakelen tussen bijna minimalistische en verstilde passages en een enorme bak gitaargeweld. Het zorgt er voor dat Older Terrors overloopt van dynamiek, waardoor je je in tracks van meer dan tien minuten geen seconde hoeft te vervelen.

Het in Berlijn opgenomen Older Terrors is een plaat die je langzaam meesleept met atmosferische passages en vervolgens meedogenloos opslokt met stevige riffs die kunnen ontaarden in bijna apocalyptische klanken.

Het sterkste wapen van Esben & The Witch is wat mij betreft de geweldige stem van Rachel Davies, die kan ontroeren als een folkie, maar ook kan uithalen als een gothic prinses (waarbij ze in beide uitersten raakt aan de al even bijzondere stem van Chelsea Wolfe), maar ook in muzikaal opzicht gebeurt er van alles.

Het gitaarwerk op de plaat is dik in orde, maar ook de ritmesectie is van groot belang in de stuwende muziek op Older Terrors. Esben & The Witch maakt op Older Terrors muziek die het daglicht nauwelijks kan verdragen. De aardedonkere en vaak dreigende klanken nemen je mee naar een wereld die alleen bestaat in sprookjesboeken en het zijn niet de sprookjesboeken die geschikt zijn voor de tere kinderziel.

Older Terrors is aan de ene kant donker en dreigend, maar bevat ook talloze passages van een bijna onwerkelijke schoonheid en tederheid. Het zorgt er voor dat de vierde plaat van Esben & The Witch bij iedere luisterbeurt weer evenveel intrigeert als bij de ontdekking die zo hard aankomt en dat is een effect dat maar weinig bands weten te realiseren (Swans kan het ook heel goed).

Het knapste vind ik dat de Britse band met beperkte middelen een geluid neer kan zetten dat zwaar hypnotiseert of juist alles in de omgeving platwalst. Zeker wanneer je wordt meegezogen in de duistere wereld van Older Terrors is het een plaat die van alles met je doet. Het ene moment zit je nog rustig thuis op de bank, het volgende moment moet je vluchten voor duistere wezens die niet het beste met je voor hebben.

Het is razendknap als een band dit voor elkaar krijgt met haar muziek, waardoor ik alleen maar kan concluderen dat de 1 of 2 personen die deze plaat hoog in hun jaarlijstje hadden gezet gelijk hadden. Vanaf vandaag stapelen de 2017 releases zich al weer op, maar deze bijzondere plaat uit 2016 moet iedereen gehoord hebben. Waanzinnige plaat. Erwin Zijleman

avatar van essence
3,5
Vanavond live in De Charlatan in Gent!
Check!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:55 uur

geplaatst: vandaag om 08:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.