Destijds via Watt of Aardschok op dit bandje gewezen. Als ik mij niet vergis werden bands als Queensryche en Crimson Glory als invloeden genoemd voor deze toch wel wat onderschatte band. Een uitstekende productie, een prima zanger en goede composities. Waarom dit niet aansloeg; tja 1994, progressieve power metal beleeft buiten Dream Theater om niet zijn beste periode, veelal Grunge gerelateerde bandjes domineren de bladen. Om over de poppunk maar niet te spreken. Dan deze schijf, er is weinig mis met de nummers, variatie alom maar nergens verzand de muziek in gepiel of moeilijk doenerij. Falco zingt en tilt de nummers naar een hoger niveau, de beste man heeft een flink bereik. Beste nummers; Jacob's Dance en Sign of Heaven hoewel de rest er niet echt voor onder doet. Een kleine kanttekening, het meeste materiaal speelt zich af op midtempo, hier en daar een versnelling was welkom geweest. Desalniettemin, liefhebbers van bands als Fates Warning, Queensryche en Crimson Glory kunnen hier wel wat mee.