The Dandy Warhols - ... the Dandy Warhols Come Down (1997)

The Dandy Warhols op hun best. 4,5*

'Not If You Were the Last Junkie on Earth' is fantastisch!!

beste album; wordt hierna al snel weer minder

Hadden ze van hun 4 verschenen albums een selectie in nummers gemaakt, twas een klasse-album geweest, deze is soms TE langdradig.

Minnesoter vind ik een geweldig nummer. De hele cd is geweldig!

Inderdaad wordt album na het 9e nummer wat langdradig want voert te veel het experiment als boventoon.
Dat is echter ook het enige bezwaar dat ik kan bedenken. Minnesoter, Boys Better ook, heerlijke nummers.

Na het 9e nummer experimenteel? Ik zou zelf zeggen dat alleen de laatste twee nummers een beetje overbodig zijn. Maar aan 'Green' (erg mooi), 'Cool as Kim Deal' en 'Hard on for Jesus' is toch weinig experimenteels te bekennen. Mooie popliedjes, dat wel.

hmm, ik vind deze cd ineens een heel stuk beter, had hem op een bandje gezet, en s'morgens in de badkamer luister ik altijd kleine stukjes van het bandje, heb dat zo een 2-tal weken gedaan en de plaat is meer tot zijn recht gekomen, ik verhoog naar 4

mooi

onbegrijpelijk.......
met wat meer experiment was dit een stuk briljantere plaat geworden juist...al staan er een aantal pareltjes op.
het debuut vind ik nog een stukje beter.

Is niet zo onbegrijpelijk hoor, fastpulseboy ! Het experimenteren van de Dandies vind ik eerder ronddobberen dan een boeiende tocht. Het zijn wat langdurige deuntjes, soms wat al te langdradig repeterend. Het heeft niets. Slimmer experimenteren bestaat...

inderdaad minesoter was geweldig.
het was geloof ik een ode aan een zanger.
dat doen ze wel vaker.
bijvoorbeeld:so cool as kim deal.
ik denk dat ik het niet goed heb gespelt
maar ik ben toch maar een kind.

Best album van Dandy Warhols. Als je er van houdt wordt je vanaf het begin (Be-In) gegrepen door die eentonige rifjes en zang en als je bijna gehypnotiseerd bentwordt je verrast door de vrolijke nummers als Not If You Were the Last Junkie on Earth en Every Day Should Be a Holiday.
Het klopt wel dat het einde wat slap is, dat is het enige minpuntje wat mij betreft. Eigenlijk alleen Pete international Airport had er uit gemogen. 4,5*

Beste album van The Dandy's. Een sterk gevarieerde titellist, met zweverige nummers zoals Whipping Tree tot het vrolijke gestamp van Not if you were the last junkie on earth. Hier is overigens ook een Promo-versie van, die je op Come On Feel The Dandy Warhols vind (het B-side album). Ik vind het een super CD van een Super Band. 4.5*.

Heerlijk. De meeste andere mensen hebben niets met dat lome geluid van de Dandy Warhols. Ik vind't daarentegen fantastisch. Als groot tegenstander van minimalisme in muziek kan ik fantastisch opgaan in de diepe synths en het heerlijke gitaargeluid. En dan die stem(men) van Courtney en de anderen. Het 'I aaaaaaaaaaaaaaam' op Be-In is gewoon fenomenaal. Heerlijk! En dan de gitaar die maar 3 akkoorden speelt in het hele liedje. Diep diep diep respect. Ik hoop dat het nieuwe album weer iets wordt als dit!

minimalisme?

dat is met een klippeltje op een berg in tibet 1 keer per dag tegen een boomstam slaan

(overigens erg actueel

mij een beetje te langdradig en te veel herhaling...

Heerlijke trip plaat Ultieme voortdreinende muziek.

Prima opvolger van 'Dandy's Rule OK'. De plaat is een stuk catchier en nog onzinniger dan het debuutalbum. Dat geeft helemaal niks, want swingen zullen we! En dat zal wel lukken met nummers zoals Boys Better, Minnesoter, Every Day Should Be a Holiday en Cool As Kim Deal. Uitschieter op dit album is natuurlijk het enorm catchy nummer 'Not If You Were the Last Junkie on Earth', een stijl die de Dandy's vaker zouden hanteren (Bohemian Like You, We Used To Be Friends, All the Money Or the Simple Life Honey). De laatste twee nummers laten horen dat de Dandy's ook wel van vage psychedelische rock houden, een trucje wat ze op latere albums ook zullen herhalen. 4*

En ook het enige echte lekkere nummer op dit album.

Hec de cd destijds gekocht voor dit nummer, en viel me echt zwaar tegen.

Ligt nu ergens te verstoffen, en ik zou niet eens meer weten hoe 1 ander nummer van het album zou gaan....

1 van de grootste teleurstelling van de jaren 90, na erg hoge verwachtingen...

Misschien moet je m weer eens opzetten dan, aangezien je niet eens meer weet hoe één en ander klinkt.

Heb ik me ook zitten bedenken, ga ik dit weekend meteen doen.. sommige muziek moet rijpen....

Mja, misschien verwachtte je wel een hoop nummers zoals 'Not If You Were...'. De Dandy's zijn veel veelzijdiger dan dat. Maar wellicht dat het album 'Thirteen Tales...' je beter zal bevallen. Staan meer van dat soort catchy nummers op.

Vind dit nog steeds 'n fijne plaat. Orange is een heerlijk sensueel nummer, ideale begeleiding voor een lome striptease op een zwoele zomeravond. Verder zijn Be-in (wat 'n binnenkomer !)) , Good Morning en Cool as Kim Deal voor mij de uitschieters. Minnesoter is ook prima. The Creep Out is 'n heerlijk doordreinende afsluiter.

Echt een geweldig album dit, vol met heerlijke, fonkelende popmuziek. Iedere keer als ik het album opzet gaat de zon schijnen. Hoogtepunten genoeg. Be-In die er inderdaad meteen vol inknalt. kristalheldere pareltjes als Minnesoter, Cool As Kim Deal en Good Morning. En niet te vergeten de 2 hits Not If You Were The Last Junkie On Earth en Everyday Should Be A Holiday die wat mij betreft behoren tot de beste popsingles allertijden.

Dit album kent een zeer sterke eerste helft met prachtige songs zoals "Minnesoter" (het beste nummer), "Not if you were..." en "Every day should..". Daarna wordt het toch beduidend minder. De laatste twee nogal experimentele nummers brachten mij zelfs enigszins uit de stemming. Niettemin blijft dit in zijn geheel genomen toch een sterk album, maar er had meer in kunnen zitten.

4,0*

Heerlijk abum! Heb de DW zien optreden in de vooruit te Gent en dat was, ondanks het feit dat ik deze Come Down maar 2x had gehoord en voor de rest niks kende van de Dandy's, een heerlijk optreden. De CD is ondertussen orgineel aangeschaft en deze is toch echt wel heel goed! Je moet idd wat voor het lome geluid zijn en de repetieve akkoorden maar dat is voor Ernie geen probleem. Beestige schijf en alweer een goede groep ontdekt

Nog nooit een band zo stoned live (Paradiso, lang geleden) zien spelen als the Dandy Warhols. Goed dat ze in de studio over wat minder rookwaren beschikten, maar nog wel net genoeg roesgenoegens in hun bloed terug was te vinden voor het maken van deze mooie creatieve cd met soms heeeel minimale teksten! Wat een mooie cd, zeker hun beste...

En, inmiddels al wat gerijpt?