menu

Chuck Prophet - Bobby Fuller Died for Your Sins (2017)

mijn stem
3,85 (39)
39 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Yep Roc

  1. Bobby Fuller Died for Your Sins (3:23)
  2. Your Skin (3:20)
  3. Open Up Your Heart (2:59)
  4. Coming Out in Code (3:07)
  5. Killing Machine (3:34)
  6. Bad Year for Rock and Roll (3:46)
  7. Jesus Was a Social Drinker (4:54)
  8. In the Mausoleum (For Alan Vega) (3:47)
  9. Rider or the Train (2:53)
  10. If I Was Connie Britton (3:44)
  11. Post-war Cinematic Dead Man Blues (3:28)
  12. We Got Up and Played (3:47)
  13. Alex Nieto (4:05)
totale tijdsduur: 46:47
zoeken in:
Hendrik68
Altijd leuk een plaat van Chuck Prophet. Als ik de eerste nummers van Spotify hoor dan heb ik toch sterk de indruk dat hij de plaat heeft geproduceerd op een "Mellencamp- I- need- a- lover platform". Het titelnummer en Bad year for rock en roll zijn er in ieder geval duidelijk door geïnspireerd. Klinkt dan ook erg goed. Benieuwd naar de rest.

avatar van heartofsoul
4,0
Eens kijken waarmee Chuck Prophet nu weer voor de dag komt.
Tijdelijk via deze stream te beluisteren:

Stream Chuck Prophet's New Album, 'Bobby Fuller Died For Your Sins' : NPR

avatar van MidnightRambler
3,5
Chuck Prophet stelt nooit teleur. en ik krijg er nooit genoeg van! Live met The Mission Express altijd super! Draai de studio albums regelmatig.

avatar van Lura
3,5
Lang geleden dat ik een album gehoord heb van hem. Soap and water was de laatste, wat ik nog steeds een geweldig album vind. Deze maar eens gaan beluisteren, als ik tijd over heb.

Vento Vivimus
'Bobby Fuller died for your Sins' is yet another example of not just his love of rock and roll, but an ability to create it with the spirit and intensity of the best of those that influenced him.
America Songwriter, Feb 9, 2017
Het album sprankelt misschien niet helemaal zo als zijn 'Temple Beautiful' uit 2012, maar Chuck laat gelukkig nog steeds horen waarom ik hem nu al zo'n 25 jaar tot mijn favoriete sing-a-song writers / 'roots rockers' reken.

avatar van WoNa
4,0
Echt een plaat die met de luisterbeurt groeit en prachtige dingen toont, die ik net daarvoor nog niet hoorde. Een plaat ook vol met verwijzingen die wijzen naar het rijke pop- en rockverleden, die op kunstige wijze in zijn eigen muziek zitten verwerkt.

Allereerst vind ik de blasfemie in de plaattitel en van het 7e nummer heel erg grappig. Of dat tot een boycot leidt in vele Amerikaanse staten, valt nog te bezien. Tot mijn verbazing is Bobby Fuller al meer dan 50 jaar dood. Uitlaatgassen in zijn auto. Waarschijnlijk zelfmoord, maar er zijn vele theorieën, zo blijkt uit Wikipedia.

Bobby Fuller ... is een plaat waarop Chuck Prophet een aangename rocksound neer zet, met af en toe een ballad. Van heel veel van deze nummers hoop ik later deze maand een live uitvoering te horen als ik de man en band weer eens live gaan zien. Altijd een feestje en zeker in zo'n bescheiden zaaltje als in Leiden.

Het knappe aan dit album is dat het regelmatig een urgentie weet uit te stralen zonder zaken overdreven of veel bombarie aan te pakken. 'Your Skin' is uitermate gedreven, richting new wave gebracht. Een van de vele pareltjes op dit album. Dat wisselt Prophet of met zo'n typische Chuck Prophet ballad als 'Open Up Your Heart', die zijn andere kant laat zien. Samen met een andere ballad op de plaat, doet het me heel erg denken aan 'Don't Forget To Dance, van The Kinks.

Hierboven vraagt de site altijd de beste (drie) nummers in te vullen. Dat is eigenlijk niet nodig hier. Op een heel enkele dip na, is dit een uitzonderlijk consistent album. Chuck Prophet toont opnieuw aan een groot talent te hebben om goede, lekker in het gehoor liggende nummers te schrijven en deze prima op te nemen. De arrangementen zorgen voor veel variatie, zoals spelen met tempo en dynamiek een aantal nummers een tweede leven binnen de song zelf schenken. Er is geen moment waarop verveling of afleiding wordt toegestaan.

Conclusie: opnieuw een prima album van Chuck Prophet. Laat dat concert maar komen.

Het hele verhaal staat hier op WoNo Magazine.

avatar van Germ
Germ (crew)
Ik ken deze beste man nog helemaal niet maar op het eerste gehoor klinkt dit uitstekend! Flink portie Tom Petty.

Het verhaal van Bobby Fuller is overigens ook uitermate interessant, daar zit een film in.

Vento Vivimus
Germ schreef:
Flink portie Tom Petty.

Chuck Prophet afdoen als een Petty-kloon strijkt me behoorlijk tegen de haren in en doet afbreuk aan zijn uitgebreide back catalogue die al ergens halverwege de jaren 80 startte met de roots rockers van Green on Red.

Daarbij komt dat Chuck nog steeds lukt waar Tom Petty al jaren niet in is geslaagd, het pruceren van een behoorlijk album. Daar moet ik bij de heer Petty toch zeker 20 jaar voor terug.

avatar van Germ
Germ (crew)
Vento Vivimus schreef:
(quote)

Chuck Prophet afdoen als een Petty-kloon strijkt me behoorlijk tegen de haren in en doet afbreuk aan zijn uitgebreide back catalogue die al ergens halverwege de jaren 80 startte met de roots rockers van Green on Red.

Daarbij komt dat Chuck nog steeds lukt waar Tom Petty al jaren niet in is geslaagd, het pruceren van een behoorlijk album. Daar moet ik bij de heer Petty toch zeker 20 jaar voor terug.


Een 'flinke portie Tom Petty' in je muziek hebben is wat mij betreft een aanprijzing hoor, daarmee wil ik Prophet echt niet afdoen als kloon.

Hendrik68
Lijkt me ook bepaald geen straf om met Petty vergeleken te worden. Ik maakte al eerder de vergelijking met Mellencamp. Lijkt me qua sound overduidelijk dat Prophet de mosterd uit deze hoek vandaan heeft. Niks mis mee. Maar als Vento zegt dat Petty al even geen behoorlijk album meer gemaakt heeft, heeft hij ook wel weer gelijk, maar ook dit album van Prophet is niet veel meer dan behoorlijk. Tekstueel prima, verder wat bleekjes. De vorige 2 platen waren een stuk beter.

avatar van macasali
Chuck degelijk zoals altijd.
Niet verrassend maar gewoon goed.....

avatar van Germ
Germ (crew)
Als referentie wil ik ook graag the Kinks toevoegen, dan vooral hun wat latere werk (vanaf halverwege jaren 70).
Niet bijster origineel dus deze Chuck Prophet maar alleszins genietbaar!

avatar van nlkink
Heb gisteren bij de lokale CD en platenboer aan diverse klanten moeten uitleggen wie Bobby Fuller was. Zal het album binnenkort eens beluisteren.

avatar van heartofsoul
4,0
En nu gaan er een heleboel users googelen natuurlijk...
Dit is trouwens een prima album met lekker puntige liedjes, al is er niet veel nieuws onder de zon.

avatar van AstroStart
4,0
Gewoon een heerlijk album. Ken de beste man niet, maar dit album vormt zeker een aanleiding om meer albums van hem te luisteren. Iemand een tip wat een andere 'must listen' van Prophet is?

avatar van heartofsoul
4,0
AstroStart:
Als dit nieuwe album je bevalt zou je ook Chuck Prophet - Homemade Blood (1997) kunnen proberen dat ik tot zijn beste albums vind behoren. Maar ze zijn naar mijn mening alle de moeite waard (behalve misschien zijn debuut). Gewoon proberen dus.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Chuck Prophet - Bobby Fuller Died For Your Sins - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Amerikaanse gitarist Chuck Prophet trad halverwege de jaren 80 toe tot de uit Tucson, Arizona, afkomstige band Green On Red.

De band stond altijd wat in de schaduw van Paisley Underground grootheid The Dream Syndicate, maar maakte een aantal zeer memorabele platen, die ook absoluut hebben bijgedragen aan het ontstaan van de alt-country een paar jaar later.

Chuck Prophet speelde uiteindelijk maar een paar jaar in Green On Red en begon aan het eind van de jaren 80 aan een solocarrière.

Deze solocarrière heeft inmiddels een dozijn platen opgeleverd, waarvan ik er een aantal mis, maar ook een aantal koester.

Sinds het uit 1997 stammende Homemade Blood, volgens velen de beste soloplaat van Chuck Prophet, is de Amerikaan verrassend constant en ook op zijn nieuwe plaat maakt de Amerikaanse singer-songwriter weer indruk.

Op Bobby Fuller Died For Your Sins vertelt Chuck Prophet zoals altijd mooie en indringende verhalen en verrast hij met songs waarin uiteenlopende invloeden aan elkaar worden gesmeed.

In tekstueel opzicht is het weer genieten met verhalen die variëren van het levensverhaal van de onder verdachte omstandigheden overleden 60s cultheld Bobby Fuller, een aanklacht tegen politiegeweld in de Verenigde Staten of een eerbetoon aan de grote muzikanten die 2017 niet gehaald hebben.

Bobby Fuller Died For Your Sins bevat flink wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek, maar citeert ook uit de archieven van de Paisley Underground, de indie-rock en rock ’n roll in meer algemene zin.

Chuck Prophet is zijn voorliefde voor de psychedelische muziek uit de jaren 70 nooit kwijt geraakt, maar laat zich tegenwoordig niet meer in een hokje duwen. In twee van de wat meer uitbundige songs op de plaat raakt hij even aan het grootse werk van Bruce Springsteen, maar vaker hoor ik raakvlakken met het cynisme van Elvis Costello, de rauwe doorleving van Lou Reed of de songwriting skills van Ray Davies (The Kinks). Een vleugje van de bravoure van Billy Idol en de toegankelijke popsongs van The Cars maken het af.

Chuck Prophet noemt zijn muziek zelf California Noir en dat vind ik zelf wel een mooie omschrijving. In de muziek van Chuck Prophet klinken immers altijd wel wat Californische zonnestralen door, maar op hetzelfde moment is er altijd zijn in vitriool gedoopte pen en zijn wat weemoedige stem.

Op Bobby Fuller Died For Your Sins komen 13 songs voorbij en ze zijn allemaal even goed. En ze worden allemaal steeds beter. Chuck Prophet maakt op zijn nieuwe plaat tijdloze muziek, maar het is muziek vol urgentie en vol avontuur. En uiteraard songs vol geweldig gitaarwerk.

Bij eerste beluistering vond ik het zoals altijd vooral heel aangenaam, maar inmiddels komt in iedere song op de plaat de pure klasse van Chuck Prophet boven drijven. Wereldberoemd gaat hij er niet mee worden, maar muziekliefhebbers met een rock ’n roll hart kunnen hier echt met geen mogelijkheid omheen. Erwin Zijleman

avatar van frolunda
3,5
Verscheidenheid siert de mens.

avatar van EttaJamesBrown
4,0
heartofsoul schreef:
En nu gaan er een heleboel users googelen natuurlijk...
Dit is trouwens een prima album met lekker puntige liedjes, al is er niet veel nieuws onder de zon.


Ik in ieder geval! Ik kende de man en zijn verhaal niet. Het leuke is nu wel dat ik direct iets geleerd heb:
Begin jaren 90 speelde Mano Negra altijd 'I fought the Law', wat ik een heel fijn liedje vond. Pas jaren later ontdekte ik dat dat een cover van The Clash was. Pas vandaag besef ik dat het ook voor The Clash een cover was.

On topic: klinkt als een prima plaat en ik zie uit naar het concert in Groningen.

avatar van popstranger
4,0
Kwaliteitsvol rockalbum, dat zelfs een bijna foutloos parcours rijdt tot en met de 9de song maar helaas de aandacht iets laat verslappen bij de laatste songs. De afsluiter is dan weer wel goed.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:34 uur

geplaatst: vandaag om 00:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.