Nounounou, ik maak een hoop los bij de fans zo te horen... Prima! Muziek is om over te discussieren en ik kan tegen kritiek
Mocht je deze plaat briljant vinden: van mij mag je, evengoede vrienden. Maar als iedereen alleen maar schreef hoe geweldig ze iets vinden, valt er ook niet veel over te praten, toch?
Maar goed, reactie. Allereerst: ja, ik heb de plaat gedraaid, tot twee keer toe zelfs, hij is te vinden op de luisterpaal van 3voor12. Terwijl ik dit schrijf smijt ik er zelfs een derde luisterbeurt tegenaan. Ik vroeg me vooraf af of mijn mening nog zou wijzigen tov de live-show maar nee...
Ten tweede: eerlijk is eerlijk, ik heb inderdaad een licht trauma van dat concert (was de enige niet in de zaal). Zonder dat concert had ik hier zeer waarschijnlijk geen seconde aandacht aan besteed. Mijn leven zou niets aan kwaliteit hebben verloren vermoed ik maar goed...
Ten derde: ik blijf erbij dat dit hooguit een halve ster waard is.
Waarom?
Ik hou best van experimentele of wat tegendraadse muziek, niet radiovriendelijk, etc. Zaken als Spinvis, De Kift, Gorillaz, Waits, Grandaddy, Meindert Talma, Polyphonic spree, de latere Radiohead en Blur (vind ik meestal beter dan de OK-computernummers), zelfs sommige dingen van Autechre en Apex Twin, ik kan het allemaal prima hebben en soms is het zelfs ronduit prachtig.
MAAR: alle bovenstaande acts maken uiteindelijk met hun ge-experimenteer wel LIEDJES (daar draait (pop)muziek uiteindelijk toch min of meer om). En Deerhoof lijkt (in mijn ogen) het experimentele in hun songs niet ten dienste van de muziek, ze BLIJVEN experimenteren en experimenteren en moeilijk doen en moeilijk doen. Volgens mij puur en alleen omdat ze het kunnen en niet om een liedje beter te maken. Keer op keer hoor ik een aardig beginnetje, een leuke beat of een goede riff of basloop. Dan denk ik, goh, wat inventief, het lijkt wel of ze talent hebben. Maar in plaats van wat te doen met dat talent door een en andere uit te werken tot een liedje smijten ze er nog 80 tegendraadse dingetjes tegen aan. Ik kan nergens een fatsoenlijk nummer ontdekken in de geluidenbrei, niets blijft plakken. En het lijkt ook wel alsof ze het niet eens proberen. Daarbij komt dat ik de stem van de zangeres ronduit debiel vind (japanse pokemon zingt woordenboek fonetisch op, zoiets), dat werkt ook niet echt mee.
Sommige muziek vind ik slecht omdat ik het niet oprecht vind of te gemakkelijk (Borsato, Blunt, Kane, etc). Dat is hierbij niet het geval maar dit is dus het andere uiteinde van het spectrum voor mij.
Tot slot: en NU gaat de luisterpaal definitief op iets anders over. Vaarwel Deerhoof, hopelijk tot nooit.