menu

Eurythmics - 1984 (1984)

Alternatieve titel: For the Love of Big Brother

mijn stem
3,08 (67)
67 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Virgin

  1. I Did It Just the Same (3:28)
  2. Sexcrime (Nineteen Eighty-Four) (3:57)
  3. For the Love of Big Brother (5:03)
  4. Winston's Diary (1:22)
  5. Greetings from a Dead Man (6:12)
  6. Julia (6:36)
  7. Doubleplusgood (4:36)
  8. Ministry of Love (3:45)
  9. Room 101 (3:47)
totale tijdsduur: 38:46
zoeken in:
avatar van jurado
vandaag nog Sexcrime gehoord op de radio ..wat een kont nummer vindt ik dat toch...
Moest het even kwijt.

avatar van BlauweVla
Tijdje geleden ook nog gehoord op de radio, niks mis mee eigenlijk

avatar van divart
3,0
Julia is het mooiste wat Annie ooit heeft gezongen. (zegt niet zo heel veel, maar toch) daarom 3*

avatar van Oldfart
2,5
een kont nummer:
okee dan en wat wil dat zeggen;
vergelijkbaar met wat er uit dat lichaamsdeel wordt afgescheiden?
Of juist het tegenovergestelde?

fastpulseboy
hahaha
ranzerd

avatar van Oldfart
2,5
weet nog steeds niet wat een kont nummer is.........?

avatar van Castle
3,5
een Butt nummer?

Ik vind het geen slecht album, composities zijn goed, klinkt alleen erg gedateerd door de opname kwaliteit.

avatar van winterstorm
3,5
Waarom zat van dit album geen geremasterde versie bij hun box met 10 cd's? Jammer, het werd te licht bevonden voor de soundtrack van de film '1984', maar er staan er paar straffe nummers op. Als jong ventje vond ik niks aan 'Julia', maar nu - wat ouder en wat rijper - klinkt het hemels.

avatar van herman
Flauwe grap verwijderd.

@Oldfart: ik denk dat hij het niet zo'n best nummer vind.

Pieter Paal
Ik draai dit album hoofdzakelijk voor 'Sexcrime' en 'Julia'.
De LP heb ik indertijd niet zoveel gedraaid.
Soundtracks in mijn collectie zijn voor mij meer bijzaak. Er zijn natuurlijk uitzonderingen zoals bv. 'Purple rain' van Prince & the Revolution.
Toen ik de heruitgave van '1984' op het Disky-label voor 6 gulden in de afprijsbakken zag liggen, heb ik 'm zonder aarzelen toch aangeschaft.

4,5
fantastische plaat, daarom heb ik hem op cd en lp

avatar van deric raven
3,5
Onderschat album van Eurythmics.
Geeft voor mij duidelijk de sfeer van de film 1984 weer.
I Did It Just The Same is ontwaken.
Krampachtige pogingen tot ademhalen, waarna de inkomende beat de hartslag vormt.
Vervolgens aankleden, tanden poetsen volgens een bepalend patroon.
Honderden Annie Lennox klonen op weg naar hun werk.
Hetzelfde rode korte haar, hetzelfde bruine aktekoffertje.
Overvolle treinen in een metropool.

Moderne anarchie in Sexcrime.
Pogingen om het beveiligingssysteem te ontregelen.
Saboteren van flitspalen.
Camera’s in autogarages.
Beelden van Wesley en Yolanthe die RTL Boulevard bereiken.
Albert Verlinde en John de Mol die glimlachend elkaar de hand schudden.
Big Brother Is Watching You.
Hoe ver kun je gaan voor kijkcijfers.
Privéleven publiek bloot gesteld.
For The Love Of Big Brother.

Medepresentator Winston Gerschtanowitz wast zijn handen in onschuld.
Weet hoe zijn voorganger Beau van Erven Dorens vervolgens weg gemaaid werd.
Ook hier dient een boterham op de plank te komen.
Werkuren ingevuld te worden.
Om zich passend te kunnen vertonen op de rode loper.
Winston’s Diary.

Paria die duiken op de onverwachte dood van Michael Jackson.
Pers en platenbazen.
My Name Is Michael.
Broederliefde verkocht voor geld.
Jermaine Jackson met een dodelijke glimlach.
Bewerend dat zijn verwant het zo gewild had.
Als laatste groet.
Greetings From A Dead Man.

Stilstaand bij een uitgerangeerd actrice.
Terwijl mannelijke tegenspelers na hun veertigste jaar de mooiste rollen krijgen toegeworpen.
Moet je het als vrouw vooral van je schoonheid hebben.
Uiterlijk zegt alles.
Zo ook bij Julia Roberts.

Doubleplusgood.
Hoe groter de boezem.
Des te meer aanzien.
Patricia Paay die zich op latere leeftijd laat uitverkopen door Playboy.
Uitbuiten van haar tweede periode 15 Minutes Of Fame.
Wetend dat dit haar laatste kans kan zijn op eeuwige naamsbekendheid.
Geef ze eens ongelijk.

Ministry Of Love.
Vallende regeringen.
Zoekend naar erkenning.
Als geliefdes zichzelf vertonen op televisie.
Partners voor de komende vier jaren.
Proberen deze termijn te voltooien.
Als een uit elkaar groeiend echtpaar.
Vervallen in de dagelijkse sleur.
Allemaal dezelfde Annie Lennox.
Marionetten van het geschepte toekomstbeeld.

Zelfs de goedgehumeurde Thomas Berge.
Bleek niet bestand tegen de status van grote veelbelovende ster.
Bij Albert Verlinde doet hij zijn verhaal.
Eenzame nachten in een hotel.
Room 101.
Verdriet weg poetsend met drugs.
Zoekend naar een arm om zich heen.
Vriend Albert die het vervolgens aan de wereld openbaart.

We leven al ruim 25 jaar in 1984.
George Orwell heeft gelijk gehad.

Fedde
Het boek is beter.

Sounds of Purpose
Een (ten onrechte) zeer onderschat album van The Eurythmics. Voor mij behoort het absoluut tot het beste dat de band heeft voortgebracht. Sexcrime - Nineteen Eighty-Four en Julia vormen de meer toegankelijke nummers, terwijl het overige werk meer naar het experimentele neigt, vooral de instrumentale nummers.

Ik ben een groot liefhebber van de film van Michael Radford waarvoor deze filmmuziek werd opgenomen. John Hurt, Richard Burton, Suzanna Hamilton en Cyril Cusack geven allemaal prima vertolkingen ten beste. Het zou zelfs Burton's laatste filmrol blijken voordat hij in 1984 op 58-jarige leeftijd overleed.

Het knappe van de score van Stewart en Lennox is dat zij de uiteenlopende emotionele tonaliteit van de film in hun muziek weten te vangen: conformisme, angst, verzet, liefde, hoop, gebrokenheid: het komt allemaal voorbij. En dat allemaal doortrokken van de grauwe, uitzichtloze realiteit van het leven onder een dictatoriaal regime waarin elke vorm van individualiteit wordt gezien als staatsgevaarlijk.

Ik heb begrepen dat een groot deel van de muziek die The Eurythmics voor deze film schreven de uiteindelijke montage niet gehaald heeft. Of dit een verstandige beslissing is geweest weet ik niet maar, gelet op de kwaliteit van de muziek die wel gebruikt is, maakt het mij erg nieuwsgierig naar deze 'restmuziek'.

@Fedde: George Orwell's 1984 is idd een fenomenale roman, maar Radford heeft zeker een film afgeleverd die, in alle opzichten, recht doet aan Orwell's magnum opus.

Sounds of Purpose
Onlangs dit album opnieuw op cd aangeschaft. Nog steeds een dijk van een plaat, waarvan sommige tracks al vooruit lijken te lopen op de dansmuziek die eind jaren 80/begin jaren 90 zou opkomen.
Beats en ritmiek domineren een aanzienlijk deel van de tracks; afwisselend stampend, zompig en/of jazzy.
Met daar tussendoor geweven synthesizer- en gitaarpartijen. Uitzonderingen zijn het verstilde, prachtige Julia en het instrumentale Winston's Diary, dat deels melancholisch, deels naargeestig klinkt.

Dave Stewart en Annie Lennox tonen beide hun compositorische kwaliteiten, maar de meeste accolades gaan wat mij betreft naar Lennox en haar fenomenale vocale talent. Niet alleen is dit talent enorm veelzijdig, Lennox' stem heeft ook een groot emotioneel bereik en geeft hiermee bezieling aan dit duistere album.

Dit is een plaat om te koesteren, en steeds opnieuw te beluisteren. Want ondanks de unheimische sfeer van de plaat is deze uiteindelijk toch opbeurend en louterend. George Orwell en Michael Radford mogen dan een zeer duistere wereld schetsen in hun respectievelijke roman en film, ook in de meest duistere wereld heeft licht een plaats.

Eurythmics' 1984 - For The Love of Big Brother lijkt het muzikale equivalent van hetgeen partijcommissaris O'Brien tegen dissident Winston Smith zegt tijdens diens marteling/heropvoeding: "If you want a picture of the future, imagine a boot stamping on a human face - for ever."

Gruwelijk, nihilistisch en toch louterend en hoopvol - dit soort uitersten konden alleen in een album worden samengebracht door artiesten van het formaat van Dave Stewart en Annie Lennox.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:38 uur

geplaatst: vandaag om 02:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.