De tracks zijn gemiddeld gezien nog nooit zo lang geweest bij Cripple Bastards. Dat komt vooral door track 17. Deze veteranen begonnen hun carrière met (split)demo's van 64 / 40 tracks en hun eerste album telt er 69. Daarna werden de songs geleidelijk aan langer. Nero in Metastasi is hun zesde album en krijgt goede recensies. Echt helemaal raken doet het mij niet, ik vind vooral de snelle beukpassages mooi. Verder is er nogal eens plaats voor deathmetal-riffs en een vleugje melodie. Cripple Bastard moet een maatschappelijk-kritische band zijn. De enige Italiaanse afgezant in mijn toch wel groeiende grindcore stapel.