In 1994 was er een nieuwe tv-serie. Deze heette Cobra, en had wat weg van The Knight Rider en Miami Vice. De serie duurde 1 seizoen en had 22 episodes. Waarom zeg ik dit? Nou, Saga mocht de soundtrack van deze serie verzorgen. Naast de titelsong, kwamen er ook veel songs van Saga in deze serie voor. Zeg maar, net als Miami Vice. De leadactor was Michael Dudikoff, bekend van American Ninja.
Veel van deze songs zijn op deze plaat terechtgekomen. De schrijvers/producers van deze serie (Steven Long Mitchell en Craig W. Van Sickle) schreven zelfs mee aan een song (Push It). De man verantwoordelijk voor de gehele soundtrack (Gerald O'Brien) schreef mee aan You Were Never Alone.
Ik weet niet hoeveel van de songs van Steel Umbrellas daadwerkelijk in de serie terecht zijn gekomen. Ik keek de serie wel, als fan, maar heb maar 1 of 2 keer een songs horen voorbijkomen, waaronder Password Pirate. Misschien zijn er ook veel songs afgewezen door de makers. De thema-song staat niet op de plaat en als je nieuwsgierig bent, dit is hem:
https://youtu.be/XlL-5Upqvak?si=WMEWK0cHSXEIxXFk
Wat dat betreft is deze plaat meer een plaat met songs waar de band rond deze tijd mee bezig was, dan een daadwerkelijke stuidoplaat met 'een plan'. Polydor deed ook verder niet veel moeite om deze plaat te promoten en het hoesje is wel erg summier.
You Were Never Alone en Why Not? zijn wel op cd-single verschenen met als markante b-kant de gave song 'Walking on Thin Ice' die verder alleen op de budget-verzamelaar Defining Moments Volume 1 van BonAire is terechtgekomen. Een interessante song die de rest van songs op Steel Umbrellas naar de kroon steekt.
Veel songs zijn niemendalletjes in het funky pop-segment, met een hoog tv-serie-gehalte, inclusief achtergrondzang. Maar met de gedachte dat de band meewerkte aan tv-serie is dat ook weer niet vreemd.
De song I Walk With You is de enige song die de band live zou spelen, als onderdeel van een akoestische medley.
Mijn favoriete songs zijn Why Not?, You Were Never Alone en Shake That Tree. Verder vind ik het niet veel soeps. Daarbij hoor ik in heleboel songs een aantal bandleden niet eens. Zo hoor ik teveel drumcomputers en sequencers. De enige die op elke song meespeelt is Ian Crichton, en vaak alleen op de solo's.
Verder heb ik niet zo heel veel meer op te merken over deze plaat. Behalve dan dat de hoes echt een abominatie is. De jaren 90-hoezen van Saga waren allemaal wat low-budget. Terwijl Saga juist zulke gave hoezen had. Nou ja, dat komt later wel weer goed.