Ik blijf luisteren naar deze duistere geluiden waar enkele authentieke zevenhonderd jaar oude melodieën in zijn verwerkt. Zoals bijvoorbeeld 'Je vivroie liement Chant médiéval' van de Franse componist, dichter en kanunnik Guillaume de Machaut (1300-1377) in The Garden Of Earthly Delights. Deze muziek wordt daarom niet alleen uitgevoerd met gebruikmaking van zware gitaren of verpletterende mokerslagen op trommels waaraan slechts enkele folkelementen zijn toegevoegd; de ragfijne en goed gekozen combinatie van metal met het melodieuze en traditionele geluid van een draailier en een doedelzak geeft The End Is Nigh een oprechte en bovenal een middeleeuwse sfeer vol onheil mee.
Dat ik toch niet het gevoel heb dadelijk met een afgebroken deurknop in mijn handen te staan als de ijzeren poort weer eens een keertje in het slot is gevallen, komt waarschijnlijk door het licht dat dit jonge doom orkest door het gebrandschilderde raam van het oude, deels vervallen klooster laat schijnen.
Er is dus nog hoop op een goede afloop voor de mensheid!
Wellicht passen de ongewone, niet al te zuivere vocalen ook wel een beetje bij de middeleeuwen. Maar wat een ‘feest’! Zodra koor en collega’s invallen, gaat de plechtige, meerstemmige zang zelfs prachtig klinken.
Zelfs de niet al te nadrukkelijk aanwezige grunts zijn prima te doen.