Good old Don Bryant maakt al muziek sinds de jaren ’60. In de lijn van artiesten als Solomon Burke en Mavis Staples maakt ook hij een comeback, jaren later. Het is een combinatie van covers en nieuwe songs en de eerste singles beloofden al dat Bryant er nog wel raad mee wist. Zo voert hij de klassieker A Nickel and a Nail opnieuw uit en doet hij dat op subtiele en overtuigende wijze. De ervaring hoor je ook gewoon terug in de wijze waarop hij dit soort songs oppakt. Luister bijvoorbeeld ook maar eens naar het met volle blazers en groove ondergedompelde Something About You. Soulvol genieten geblazen en wat heeft Don een prachtige stem. De beleving zit er nog lekker bovenop.
Die beleving in essentie komt misschien nog wel eens meer naar buiten op It Was Jealousy of luister maar eens naar de pijn in First You Cry. Zo hoort soul toch te klinken, fantastische nummers stuk voor stuk!
Hij tapt af en toe ook uit een ander vaatje. Zo hoor je de rock ’n roll swing terug op het vrolijke I Got to Know. Of je hoort meer blues terug op het groovende Can’t Hide the Truth. Maar bovenal is het soul wat hij brengt. Soul zoals soul moet klinken. Soul zoals in een tearjeerker als Don’t Give Up On Love. Soul zoals het fijne How Do I Get There. Soul met een funkyness op One Ain’t Enough. Soul groovy als What Kind of Love. Soul zoals Don Bryant is. Een geweldige plaat.