Na onze Finntroll marathon, had ik toch zin om even te blijven hangen in de folky vikingsfeer. Ik heb Thyrfing en Finntroll samen zien optreden op Heidenfest in... 2007? 2008? en herinner me vooral dat ik werd weggeblazen door het duistere Thyrfing, terwijl Finntroll me vooral iets te jolig overkwam. Nu ik heb bevestigd dat ik Finntroll toch ook erg tof vind, leek een herwaardering van Thyrfing zodoende ook een goed idee.
Thyrfings titelloze debuutalbum doet het meeste denken aan een combinatie van de epische Bathory sound, met wat oude Enslaved geluiden en een flinke portie toetsen. De toetsen geven de muziek op een nummer als En Döende Mans Förbannelse een bijna romantische ondertoon, terwijl ze bij Ur Askan Ett Rike zorgen voor een meer trotse sound. Ik zou de vergelijking bijna met een band als Virgin Steele maken, omdat er weinig acts zijn die toetsen op zo'n afwisselende wijze kunnen gebruiken, zonder dat het echt pure kitsch wordt of veel te aanwezig in de muziek is.
Zwakke momenten kent het album niet. De productie is wat dunnetjes en ruw, maar heeft wel een erg hele fijne en heldere bassound, die de songs een opzwepend karakter geeft. De toetsen zijn niet overgeproduceerd, maar klinken eerder mysterieus, alsof er een schelle melodie door een stormwind waait. Going Berserk eindigt het album erg sterk en majestueus. Sterk begin!