One Week Wonder bracht eerder al de EP Mars uit, maar nu is het ook in Nederland verkrijgbaar en met uitbreiding van nummers op het Final 500 label. Nummer vijf uit de serie al weer.
Goed dat het label er is, want anders had ik nooit van deze IJslandse band gehoord en was dat waarschijnlijk zo gebleven.
Volgens de band zelf moeten we de invloeden zoeken bij Pink Floyd, Air en Ennio Morricone (hoorbaar op Vestri). Een prima omschrijving. Zelf schoot John Grant en in lichtere mate Midlake nog door me heen.
Sfeervolle rock, zoals we het wel vaker aantreffen in het hoge noorden. Origineel? Niet echt. Mooi? Jazeker. Van dit soort muziek kan je nooit genoeg horen.
Hiermee weet Final 500 wederom iets heel moois binnen te halen en wordt de reeks alleen maar sterker.