Edgar Froese - Aqua (1974)

Dat Edgar Froese van doorwerken houdt is met de jaren duidelijk geworden, maar dat hij naast zijn werkzaamheden voor Tangerine Dream nog een solocarrière ambiërde was nieuws in 1974. Op zijn eerst soloalbum Aqua wijkt de muziek niet veel af wat hij met zijn band maakte. Het is duister, ongrijpbaar en wijds.

Toch is Aqua in mijn ogen een een stukje meer experimenteler dan Phaedra en Rubycon. Dit heeft voornamelijk met wat men vroeger kant 2 van een lp noemde te maken. Daarop wordt namelijk gewerkt met een kunstmatig hoofd systeem wat ontwikkeld is door Gunther Brunschen. De opnamen die hiermee zijn gemaakt zijn meesterlijk. Zo is het geluid van een straaljager op de track NGC 891 zeer realistisch opgenomen. Verder klinken alle andere geluiden of je er zelf bij bent als je tenminste via een hoofdtelefoon luistert.

Daarmee is het album Aqua een goede start geworden van de solocarrière van Edgar Froese. Overigens maakte hij dit album niet helemaal alleen, want op de track NGC 891 werd hij bijgestaan door Christopher Franke.

Kan de persoon die dit walgelijke muziekje hierbij heeft gedaan zich eens bekent maken. Als je tenminste zo sportief durft te zijn.

Daar sluit ik me bij aan, want er zit geen woord spaans tussen. Iets wat niet meteen lukt kan gebeuren. Maar wees daarna eerlijk om hetgeen je hebt aangericht ongedaan te maken. Laat de boel schoon achter dus. Gebruik water een zeep dat is net zo eerlijk.

While many band members of Tangerine Dream started a successful solo carreer after they had left the band (Klaus Schulze, Conrad Schnitzler, Peter Baumann, Johannes Schmoelling, Chris Franke or Paul Haslinger, only to name a few), TD's founder Edgar Froese launched his solo career in that year TD got their contract with the British record label Virgin. His debut album Aqua was recorded in winter 1973/1974 in Berlin at the same time TD's Virgin debut Phaedra was recorded in England. The reason for Edgar Froese to produce an album on his own was the need of additional financial support. It allowed TD to develop their custom-built equipment. According to Edgar Froese, his advance was immediately invested in the acquisition and development of the then unknown sequencers and modular synthesisers. The water that can be heard on the title track is the water tube in his apartment.

Edgar Froese used an Artificial Head System (a replica of a human head fitted with condenser microphones, built by AKG and Sennheiser) for recording noises, especially those of airplanes approaching the Berlin airport. Unfortunately the resulting three-dimensional effect could be reproduced adequately only with headphones but not through two speakers. Thus this experiment was not continued on later recordings by Edgar Froese or Tangerine Dream.

Aqua has also been issued in a special French version, called Aqua II, to promote the release of the CMC 440 multiterminal system.

Bron: Voices in the Net

Gerard verwijs gewoon bij Edgar Froese naar voices in the net ipv alles rond een album hier te gaan plaatsen.

Eigenlijk zou je met dergelijke informatie bij ieder album kunnen beginnen als startpunt. Bij een krant komt een persbericht binnen over een album met algemene informatie over hetgeen wat is gemaakt. Een journalist leest dit door en hoort het album aan en komt zo tot een conclusie wat het is. Vanuit die wetenschap ontstaat een bericht, c.q. een mening.

Hoe zoiets eruit kan zien is op een site als MovieMeter.nl te zien, wat in mijn ogen een prima introductie is voor hetgeen wat besproken wordt. Daarna kan voor wat mij betreft de discussie los barsten.

Voor mijn bericht hier misschien mosterd na de spreekwoordelijke maaltijd.

Op dat laatste reageren, dan had dat standaard erbij gemoeten, nu heeft het geen waarde.

Sober, onderkoeld maar intrigerend album. Nog niet zo melodieus als zijn opvolger Epsilon in Malaysian pale maar er is een onderhuidse spanning voelbaar, de plaat klinkt rauw en ongepolijst genoeg.

Edgar's solo-debuut is een bescheiden hoogtepunt te noemen onder de oude, primitieve en electronische klassiekers uit de eerste helft van de jaren '70. Het is een ruw en experimenteel klinkende plaat waarop Edgar een soort van abstracte, muzikale schets tentoonspreidt en een hoop aan de verbeelding over laat. Zeker niet voor iedereen weggelegd, maar bijzonder is het zeker.

Het titelnummer (en ongetwijfeld ook de rest van het album) zal wellicht een hoop Sky Radio-liefhebbers in volle paniek de huiskamer doen uitvluchten. Ik vind het alleen maar prachtig !
Al klaterend en knetterend blaast Aqua de speakers uit. Ruim een kwartier lang is het genieten geblazen op de bizarre geluidscollages die Edgar mij voorschoteld. Sfeervolle passages zijn tussen het water-geweld door te horen en de laatste 3 minuten doen me zelfs erg aan de stijl van Tangerine Dream's Zeit denken.
Op "Panorphelia" gaat een monotoon klinkende, bobbelende sequence hand in hand met een eenzame mellotron lead-line en domineert het gehele nummer. Wat kwabbelende geluidseffecten geven het nummer wat extra's mee. Ergens doet dit nummer me een beetje aan de muziek van Klaus Schulze's Picturemusic denken.
Erg gaaf is "NGC 891" door toedoen van de toffe geluiden van straaljagers en auto's. Een ietwat aan Vangelis herinnerende lead-line staat in schril contrast met de rest van de vreemdsoortige geluiden die het nummer rijk is. Een actieve sequence-sectie domineert vervolgens de rest van het nummer.
"Upland" laat wederom behoorlijk door elkaar lopende bubbelende sequences horen in combinatie met orgel-geluiden. Het nummer eindigt op een nogal onwerkelijke manier en is een toepasselijke afsluiter voor dit interessante en misschien wel meest experimentele eerste solo-wapenfeit van Edgar Froese.

Naast mijn zoektocht in Tangerine Dream ook deze aangeschaft. Bevalt me al direct een stuk beter dan de TD albums die ik ken. Rauwer, meer scherpe randjes en tegelijk ook dromeriger. Kunnen de TD-kenners mij aangeven welk pad ik binnen TD dan het beste kan gaan als mijn voorkeur nu duidelijk
Aqua-Hyperborea-Phaedra-Underwater Sunlight is?

Probeer Rubycon en Zeit eerst eens, zou ik zeggen, het liefst op een regenachtige namiddag.

(En uiteraard Froese's tweede solo album Epsilon in Malaysian pale, en probeer dan wel het origineel te verkrijgen en niet de opgesmukte re-issue...)

Tja, Aqua en Phaedra passen wel bij elkaar, Hyperborea is toch behoorlijk anders en US ook weer. Persoonlijk vind ik die het laatste echt goede album wat ze hebben gemaakt. Daarna waren er nog wel stukken die konden boeien maar geen hele albums. Ik zou zeggen dat albums Rubycon en Ricochet jouw toch wel met gemak moeten kunnen liggen, maar ook een Force Majeure wel. Zeit zou ik echt nog wel even laten liggen want die is toch behoorlijk abstract. En albums als Atem en Alpha Centauri zijn denk ik te psychedelisch voor je.

Ik denk niet dat iets te snel abstract of psychedelisch voor mij is, maar ik zal de tips ter harte nemen. Ik denk dat het de hele TD-catalogus wordt t/m Hyperborea en i elk geval nog het tweede Froese album. Wie weet kunnen jullie me beter adviseren welke ik uit die lijst beter kan mijden, omdat die vrij rimpelloos en zo vlekkeloos vakkundig is dat de scherpe randjes ontbreken

Op de oorspronkelijke Duitse uitgave op het Brain-label was dit kant 1 trouwens.

http://www.voices-in-the-net.de/aqua.htm

Oorspronkelijk op kant 2 de originele Virgin uitgave, de Brain uitgave is niet de oorspronkelijke.

Hoezo niet de oorspronkelijke? Hij is zoals wel vaker gelijktijdig op verschillende labels uitgekomen in verschillende delen van de wereld. Op Brain in zijn thuisland en op Virgin in de rest van de wereld. Mij lijkt het dan de meest logische keuze om voor het thuisland van de artiest te kiezen als 'originele' uitgave.

Sorry, de Virgin uitgave was er eerder dan die op Brain. Overigens die Brain versie is niet de Originele.

Als dat klopt, dan heb je natuurlijk gelijk. En dan volgt je tweede zin automatisch uit je eerste. Maar heb je daar een bron voor? Die link hierboven geeft alleen het jaartal, en dat is gelijk.

Klopt, Brain bracht het onder licensie uit.

Edgar Froese - Aqua (Vinyl, LP, Album) at Discogs

Latere versie

Edgar Froese - Aqua (Vinyl, LP) at Discogs

Originele versie

Waar is de originele hoes gebleven en de originele track list, zoals het album nu staat klopt er geen zak van.

Kwam origineel uit op Virgin in 1974, deze Brain versie is een heruitgave ver na de Virgin uitgave in '74.

Tangmaster heeft volkomen gelijk hier.

Tja je hebt van die maloten die het beter denken te weten, kijk maar op de TD site, Virgin als label, niet meer en niet minder. Zien ze Brain ergens staan en denken dan dat is origineel, alleen klopt het niet.
De 2 albums van Edgar origineel op Brain waren Macula Transfer en de verzamelaar Electronic Dreams. En van die laatste maakte Brain ook puinbak van door Maroubra Bay achterstevoren te persen.

Ik denk dat ik hier de malloot ben dan. Informatie op het internet is nou eenmaal niet altijd juist, en ik denk dat iedereen die regelmatig correcties doorvoert wel eens een 'double check' heeft overgeslagen en de fout in is gegaan. Geen reden om te twijfelen aan mijn geestelijke gezondheid, zou ik zeggen. 'Het beter denken te weten' is trouwens helemaal geen slechte eigenschap op deze site, die echt bomvol staat met foute data.

Correctie ingestuurd.

Ik begrijp dat muziekpuristen de feiten graag goed op een rijtje zien staan. Succes ermee!

En ikzelf? Ach, ik zet 'Aqua' gewoon weer eens op...

Dit heeft niets met puristen te maken, alle andere releases moet je volgens MUME regels origineel houden, dus deze ook.

Zo, voor de Froese fans: al zijn solo albums die ooit op Virgin zijn uigebracht zijn nu verzameld in een 4 cd box. Eindelijk dus fatsoenlijk klinkende versies hier van. Alleen schijnen ze van de benaming van de bonustracks een potje te hebben gemaakt. Maar ach, voor ongeveer € 12,00 voor het hele setje doe ik daar niet zo moeilijk over

Aangaande de box: Volgens de tracklist op bol.com staan de nummers van het album Epsilon in Malaysian pale verdeeld over 2 discs, als ook die van Stuntman (de ene helft op het einde van disc 3 en de andere helft op het begin van disc 4) - Echt, dat gaat toch zo niet werken??

Die van Ages zijn ook verdeeld. Maar ik heb daar geen probleem mee, vroeger moest je ook een plaat omdraaien toch? Het is feitelijk een budget uitgave waar bij het allemaal er wel gewoon netjes uitziet en de 4 schijfjes niet in zon dun digipackje zijn gedouwd maar gewoon in een ruime 4 cd jewel case.

Terug naar de muziek (en naar de essentie).

Aqua en Epsilon in Malaysian pale: pronkstukken in mijn collectie. En met de jaren worden ze alleen maar beter. Completer.

Sterker nog, hun kracht en noodzaak overstijgen zelfs de muziek in mijn leven. Het is kunst, het is emoties, het is briljant.

Het album is niet slecht, maar spreekt me minder aan dan de muziek van Tangerine Dream uit die tijd. Maar...ook dit is natuurlijk puur persoonlijk. Neemt niet weg dat het een heel aardig album is.