menu

Steve Thorne - Part Two: Emotional Creatures (2007)

mijn stem
3,75 (20)
20 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Giant Electric Pea

  1. Toxicana Apocalypso (5:07)
  2. Wayward (5:50)
  3. Crossfire (4:42)
  4. Roundabout (4:23)
  5. Hounded (7:12)
  6. All the Wisemen (5:19)
  7. Great Ordeal (3:07)
  8. 6 AM (Your Time) (2:46)
  9. Solace (2:32)
  10. The White Dove Song (5:58)
  11. Sandheads (7:31)
totale tijdsduur: 54:27
zoeken in:
nijme255@adsl
Was in 2005 blij verrast met deel 1.
Hoop dat deel 2 van het zelfde hoge niveau is of beter.
Muziek zit in de progessive rock hoek maar geen metal.
Heren van Jadis, IQ, Asia en Arena hebben wederom hun medewerking verleend, las ik op de site.

nijme255@adsl
Eerste deel van cd overtuigt me.
Tweede moet ik nog aan werken.
Heb hem gisteren binnen gekregen.
Cd is wat donkerder van toonzetting dan deel 1.
Toen had Thorne nog de hoop dat Bush tot inkeer zou komen jegens Irak, nu niet meer.
Zet eerst in op 4 sterren.

avatar van Flipper
4,0
Was deel 1 al een heel goed album, met deel II trekt Steve Thorne deze lijn met succes door. 'Obsessed' had het bij deel 1 al over het genre 'progressive singer-songwriter' en dat was ook bij de term die naar boven kwam bij het beluisteren van zijn muziek. Heerlijke toegankelijke prog, met veelzeggende teksten.
We moeten eigenlijk meer spreken van deel II dan van een nieuw album omdat de meeste stukken al jaren oud zijn (bv 'The white dove song' komt uit 1993!).
Een album van hetzelfde hoge niveau als part I en weer met de creme de lá creme uit de prog scene, zoals Tony Levin, Geoff Downess, John Mitchell, Nick D'Virgillio, Gavin Harrison, Dave Meros, Martin Orford en Gary Chandler. Daarbij moeten we verder niet vergeten dat naast al die prog giganten, Steve de meeste instrumenten bespeelt.

Wat komen er dit jaar toch vele mooie prog albums uit.

avatar van Kasperbert
3,0
Flipper schreef:

Wat komen er dit jaar toch vele mooie prog albums uit.


Helemaal mee eens, dit jaar kon 2004 of 2005 nog wel eens gaan overtreffen

Dit is in ieder geval ook een van de mooiere platen van in ieder geval dit jaar. Ben nu bezig met de tweede luisterbeurt en het nijgt al heel sterk naar 4,5*

3,0
Ik heb dit album goed kunnen beluisteren en ben tot de conclusie gekomen dat het (in mijn ogen) niet zo goed is. Waarom zul jij je misschien afvragen, nou daar kan een simpel antwoord op geven:

Er zit een te grote rem op de instrumenten, onder andere door een te klein dynamisch bereik. Ondanks dat de teksten (relatief) goed zijn bekruipt mij elke keer een gevoel dat er iets mis is en ik kan alleen maar concluderen dat het qua productie of mastering niet helemaal goed in elkaar. Onbewust merk ik dat altijd en dat stoort enorm.

Om die reden geef ik het vollopig 3 sterren, het is natuurlijk niet super slecht, maar ik zou het niet kopen.

avatar van Flipper
4,0
someone schreef:


Er zit een te grote rem op de instrumenten, onder andere door een te klein dynamisch bereik.


In welk format heb jij dit album beluisterd? De CD komt bij mij thuis sprankelend de boxen uit.
Niets mis mee.

avatar van ChrisX
someone schreef:

Er zit een te grote rem op de instrumenten, onder andere door een te klein dynamisch bereik. Ondanks dat de teksten (relatief) goed zijn bekruipt mij elke keer een gevoel dat er iets mis is en ik kan alleen maar concluderen dat het qua productie of mastering niet helemaal goed in elkaar. Onbewust merk ik dat altijd en dat stoort enorm.

Om die reden geef ik het vollopig 3 sterren, het is natuurlijk niet super slecht, maar ik zou het niet kopen.


Ik vraag me echt af of je het album wel via de officiele weg hebt beluisterd want als er 1 album is dat dynamisch klinkt dan is het deze wel.

Valt me sowieso op dat je het zo rationeel benadert. Ik weet niet hoe jij er over denkt maar muziek is bij mij toch eerst een emotionele belevenis. En deze plaat raakt me behoorlijk. Thorne heeft een klasse-album afgeleverd dat met groots gemak zijn debuut weet te overtreffen. Nu maar hopen dat hij eindelijk een volledige live-band op poten weet te zetten.

avatar van Flipper
4,0
ChrisX schreef:


Ik vraag me echt af of je het album wel via de officiele weg hebt beluisterd want als er 1 album is dat dynamisch klinkt dan is het deze wel.



Hebben wij in ieder geval naar hetzelfde album geluisterd

3,0
ChrisX schreef:
(quote)


Ik vraag me echt af of je het album wel via de officiele weg hebt beluisterd want als er 1 album is dat dynamisch klinkt dan is het deze wel.

Valt me sowieso op dat je het zo rationeel benadert. Ik weet niet hoe jij er over denkt maar muziek is bij mij toch eerst een emotionele belevenis. En deze plaat raakt me behoorlijk. Thorne heeft een klasse-album afgeleverd dat met groots gemak zijn debuut weet te overtreffen. Nu maar hopen dat hij eindelijk een volledige live-band op poten weet te zetten.


Het betreft geen kopie, mp3 of iets dergelijks wat ik gehoord heb.

De reden dat ik het "zo rationeel" aanpak, is omdat er een raar gevoel bij had op een of andere manier. Hoewel de muziek op sommige plekken redelijk dynamisch is, mist het vooral bij sommige stukken iets. Bij instrument werk verwacht ik meer en ondanks dat de teksten goed zijn, is dat voor mij niet genoeg.

Ik vermoed dat er (bedoeld) te weinig focus op de instrumenten(zoals de drums) gelegd is, die missen gewoon dat impact gevoel.

Als het maar iets anders gedaan was, dan was het voor MIJ een pracht album geweest, nu zou het verspild geld geweest zijn, ben wel blij dat ik er voor de tijd achter ben gekomen.

avatar van Flipper
4,0
someone schreef:


Ik vermoed dat er (bedoeld) te weinig focus op de instrumenten(zoals de drums) gelegd is, die missen gewoon dat impact gevoel.



Luisteren we wel naar hetzelfde album??

De drums van Nick en vooral die van Gavin zijn juist heel mooi in het geheel gemixed.

Als ik jouw was zou ik nog een poging wagen.

3,0
Flipper schreef:
(quote)


In welk format heb jij dit album beluisterd? De CD komt bij mij thuis sprankelend de boxen uit.
Niets mis mee.


Misschien is het verschil, dat ik vooral op een koptelefoon luister, die meer de neiging heeft bepaald eigenschappen bloot te leggen. Het verwarrende was ook dat het op het in een rustiger stuk dynamisch klonk, maar vervolgens schalen sommige instrumenten niet mee en zitten de drums in het zelfde volume niveau als andere dingen. Het geeft een gevoel van een spanning die netjes opbouwd en vervolgens weer terugvalt.

Had het gemiddelde volume niveau lager gelegen en was er minder compressie geplaats op onder andere de drums (ik heb de cd niet meer en kan niet zo even naluisteren of welke andere instrumenten er ook nog last van hadden), dan was het geen probleem geweest en had de cd een ster hoger gekregen.

Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

3,0
Flipper schreef:
(quote)


Luisteren we wel naar hetzelfde album??

De drums van Nick en vooral die van Gavin zijn juist heel mooi in het geheel gemixed.

Als ik jouw was zou ik nog een poging wagen.


Ze waren er iets "te goed" in gemixt, drums horen op te vallen, ze horen op te vallen. Dat ze gecomprimeerd worden is ok, want op korte afstand/near field opnames van drums zijn heel hard en extreem dynamisch, maar deze zijn gewoon tussen de rest van de muziek gedrukt en dat stoort (mij).

avatar van Flipper
4,0
someone schreef:


Had het gemiddelde volume niveau lager gelegen en was er minder compressie geplaats op onder andere de drums (ik heb de cd niet meer en kan niet zo even naluisteren of welke andere instrumenten er ook nog last van hadden), dan was het geen probleem geweest en had de cd een ster hoger gekregen.

Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.


Met alle respect, maar eigenlijk wil ik niet snappen wat je bedoelt. Net als ChrisX, ben ik van mening dat muziek emotie is.

Het is eigenlijk heel eenvoudig: CD speler aan, CD'tje erin en luisteren. Dat brengt een gevoel naar boven en wanneer dit een positief gevoel is, vindt ik het mooi. Ongeacht welke muziek of in welk format.

Om zo analytisch met muziek om te gaan, haal je juist het gevoel eruit.

3,0
Flipper schreef:
(quote)


Met alle respect, maar eigenlijk wil ik niet snappen wat je bedoelt. Net als ChrisX, ben ik van mening dat muziek emotie is.

Het is eigenlijk heel eenvoudig: CD speler aan, CD'tje erin en luisteren. Dat brengt een gevoel naar boven en wanneer dit een positief gevoel is, vindt ik het mooi. Ongeacht welke muziek of in welk format.

Om zo analytisch met muziek om te gaan, haal je juist het gevoel eruit.


Het punt is dat ik er naar geluisterd heb en er zat me iets dwars, dan wil ik graag weten wat er mis is. In mijn geval zit me (onbewust) dergelijke dingen dwars, meestal kan ik binnen een paar minuten wel horen of ik iets moet overwegen of niet.

Ik kan pas echt naar muziek luisteren als ik hoor dat het instrument werk, de mix, de mastering, etc op orde zijn.

Zo ben ik nou eenmaal.

nijme255@adsl
nijme255@adsl schreef:
Eerste deel van cd overtuigt me.
Tweede moet ik nog aan werken.
Heb hem gisteren binnen gekregen.
Cd is wat donkerder van toonzetting dan deel 1.
Toen had Thorne nog de hoop dat Bush tot inkeer zou komen jegens Irak, nu niet meer.
Zet eerst in op 4 sterren.


Steve overtuigt ook in het 2de deel.
4,5. ster is een mooie afsluiting van dit tweeluik.

4,0
Prachtige Melodieen en soms goeie solo's van de muziekanten!
Crossfire is echt geweldig samen met het openings nummer!
en wat drumt nick weer goed!
Het laatste nummer vind ik wat minder! ik vind alles mooi maar......ik denk dat ik meer symfo wou en verwachte

avatar van Ayreonfreak
4,5
Eveneens als deel 1 een goed album, ik denk dat ik het zelfs iets beter vind dat Prt 1. Bijv Crossfire is zo waanzinnig goed, koude rillingen wanneer ik het beluister. Ik heb op zijn site gelezen dat hij al weer bezig is met een nieuw album, ben erg benieuwd...

avatar van Ronald5150
3,5
Net als op "Emotional Creatures: Part One" is "Part Two: Emotional Creatures" een album waarvoor ik in de stemming moet zijn. De muziek heeft duidelijk progressieve invloeden, ook niet zo gek gezien de muzikanten die deelnemen. Maar het geheel blijft ver weg van harde rock of metal. Het is een soort prog singer/songwriter. Althans zo ervaar ik het. Ik vind deze Part Two over het geheel genomen toch net iets sterker dan het eerste deel. Ik denk dat het komt door de wat donkerdere thematiek en bijbehorende muzikale omlijsting. Moeilijk om het echt onder woorden te brengen. "Part Two: Emotional Creatures" is een intrigerende luisterervaring van een eigenzinnige Steve Thorne. Muzikaal vakmanschap gecombineerd met intellectuele thematiek. Niet makkelijk, maar wel mooi.

avatar van Ayreonfreak
4,5
Ik ben het helemaal met je eens, getuige mijn recensie van een ander album van Thorne Steve Thorne – Crimes & Reasons « Progwereld

Gast
geplaatst: vandaag om 17:03 uur

geplaatst: vandaag om 17:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.