menu

Jessica Lea Mayfield - Sorry Is Gone (2017)

mijn stem
3,80 (5)
5 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Pop
Label: ATO

  1. Wish You Could See Me Now (2:58)
  2. Sorry Is Gone (3:21)
  3. Meadow (3:29)
  4. Maybe Whatever (2:40)
  5. Soaked Through (4:38)
  6. Safe 2 Connect 2 (3:02)
  7. Bum Me Out (2:40)
  8. WTF (2:56)
  9. Offa My Hands (3:07)
  10. World Won't Stop (2:50)
  11. Too Much Terrible (4:58)
totale tijdsduur: 36:39
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Ook dit album is vanaf vandaag tijdelijk te beluisteren, vóór de officiële release volgende week vrijdag, via een stream van NPR first listen

Hier heb ik van de week één keer een single van gehoord en dat was wel aardig...

Voor de fans van Sharon Van Etten, Sarah Jaffe, Laura Gibson, Waxahatchee, Basia Bulat, Laura Veirs, Jenny Lewis aldus Last.fm

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Singer-Songwriter / Pop / Rock / Folk een beetje gruizig, hint van Lo-Fi doet hier en daar. Verder doet het ook denken aan het Angel Olsen album van 2016. Wat donkere sfeer op dit album, maar haar stem prikt er goed doorheen zodat het niet in die licht galmende sfeer verdrinkt.

Die wat gruizige elektrische gitaar is best lekker: Cameron Deyell (Sia, Streets of Laredo). De producer is John Agnello (Kurt Vile, Sonic Youth, Dinosaur Jr., Phosphorescent). Meer info via het label ATO Records

Van mij mogen ze haar wel deze kant op sturen voor een optreden.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Jessica Lea Mayfield - Sorry Is Gone - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Jessica Lea Mayfield kan op haar tot dusver verschenen platen niet goed kiezen tussen Amerikaanse rootsmuziek en meer rock georiënteerde muziek. Van mij hoeft ze overigens niet te kiezen, want ik heb alle platen die de jonge singer-songwriter uit Kent, Ohio, tot dusver heeft afgeleverd hoog zitten.

Sorry Is Gone volgt op de liefdesbreuk met collega muzikant Jesse Newport, die nog zo’n belangrijke rol speelde op het in 2014 verschenen Make My Head Swing.

De nieuwe plaat van Jessica Lea Mayfield mag daarom zeker een breakup-plaat worden genoemd, maar waar de nare periode vol geweld die achter haar ligt in de expliciete teksten nog wel met enige regelmaat opduikt, straalt Sorry Is Gone in muzikaal opzicht vooral kracht uit.

Net als op haar eerste twee platen kiest Jessica Lea Mayfield voor een producer van naam en faam. De keuze viel dit keer niet op Dan Auerbach, die haar eerste twee platen produceerde, maar op de onder andere van Sonic Youth, The Hold Steady, Buffalo Tom en Waxahatchee bekende John Agnello. Aan de hand van John Agnello kiest Jessica Lea Mayfield weer nadrukkelijk voor de rock, maar het is zeker geen 13 in een dozijn rockplaat geworden.

De plaat opent met een redelijk rechttoe rechtaan rocksong vol dynamiek, maar vervolgens kiest Jessica Lea Mayfield gelukkig weer snel voor de diepgang en de bezwering die we van haar gewend zijn. Dit gaat overigens niet ten koste van de toegankelijkheid van de songs, want de meeste songs op Sorry Is Gone liggen lekker in het gehoor en blijven al even lekker hangen.

Het zijn songs waarmee Jessica Lea Mayfield zich minder makkelijk kan onderscheiden van de concurrentie, maar de muzikante uit Ohio heeft een aantal sterke wapens achter de hand. Het sterkste wapen is nog steeds haar stem, die alle kanten op kan en alle songs op Sorry Is Gone dat beetje extra geeft dat nodig is om op te vallen.

Dat doet de nieuwe plaat van Jessica Lea Mayfield ook met de productie en instrumentatie. John Agnello is de meester van de dynamiek, terwijl de muzikanten op de plaat de stem van Jessica Lea Mayfield omgeven met een solide basis, maar ook met een geluid waarin ruimte is voor avontuur. Dat avontuur komt vooral van de gitaristen op de plaat, die prachtig melodieus kunnen spelen, kunnen verrassen met ingenieuze gitaarloopjes, maar ook het stevige en gruizige werk niet schuwen.

Sorry Is Gone is zoals gezegd een rockplaat, maar het is een rockplaat die alle kanten op schiet. Een aantal songs is rechttoe rechtaan, een aantal songs experimenteert met invloeden uit de dreampop en shoegaze en gelukkig zijn er ook dit keer de songs die kiezen voor een laag tempo, flink wat invloeden uit de psychedelica en klanken die herinneren aan het beste van Mazzy Star. Het klinkt allemaal strak en solide, maar de muziek van Jessica Lea Mayfield mag op Sorry Is Gone ook af en toe rammelen met een randje lo-fi, wat verder bijdraagt aan het eigen gezicht van de plaat.

Wat ook dit keer opvalt is dat de stem van Jessica Lea Mayfield mooier en mooier wordt, zeker wanneer ze zweverigheid toelaat in haar muziek, en uiteindelijk zo onweerstaanbaar is dat niet meer luisteren geen optie meer is. Mijn liefde voor de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter is hierdoor na vier platen (en een prachtig tussendoortje met Elliott Smith covers) nog steeds onvoorwaardelijk. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 10:18 uur

geplaatst: vandaag om 10:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.