Dit blijft toch een prachtig stuk rommel opgevist uit de gitaarsloot
Rafelige rock, jongens! Schitterende onafheid, prachtige tristesse gevangen in gitaarrock.
Huilend naar de maan op een vuilnisbak, jengelend om een verloren meisjeshart, genadeloos snerend naar de Vrije Markt-rookmachine (
Most Everyone Will Find), cynische danse macabres zingen richting Huwelijk (
Gas Blowing Out of ... ).
Muziek die rammelt, muziek die kreunt onder de sublieme treurige boodschap van knorrende zelfverklaarde Replacements-fans. The Replacements! Paul Westerberg! Yeah
Vergeef me, MuM-mensen, dat ik dit bericht neerschrijf als een gekielhaalde interactieve scharrelgier. Maar het hart is groot voor Will Johnson en de zijnen
Weg met wollige halfbakken pop. Hier met die verminkte, schurende gitaarrock