yorgos.dalman schreef:
Het zijn deze kalme, haast esoterische composities die beroeren, die het album een emotionele lading geven.
Daar heb je zeker een punt, yorgos. Ik moet ook bekennen, dat naarmate dit album vaker in m'n CD-speler belandt, hij me steeds meer weet te grijpen. Het emotionele aspect is zeker aanwezig op dit album. Waar ik in mijn eerste bericht al vermelde, dat dit een groei-plaat is voor mij, komt dat dan ook steeds meer tot uiting en komt het het album zeker ten goede.
Het titelnummer alleen al, is een perfect voorbeeld van hoe Kitaro zijn gevoel en emotie prima weet om te zetten tot prachtige en haast melancholische muziek.