Het verbaast me echt dat er op dit album maar één keer gestemd is, en dan ook eens zo laag. Naar mijn weten is Mandala een vrij bekend album van hem, maar als ik zo eens de reacties en het aantal stemmen op deze site eens bekijk van hem, vraag ik me eigenlijk af of het leeuwedeel wel van zijn bestaan af weet.
Kitaro is een ras-muzikant die sinds zijn aandeel in de Far East Family Band in de jaren '70, al behoorlijk wat jaartjes meegaat. Tevens is hij één van de grondleggers van de huidige New Age-en EM (Electronic Music)-stroming en is hij een voorname vertegenwoordiger van dit genre naast bekende(re) namen als Vangelis, J.M.Jarre, Tangerine Dream, Gandalf en Yanni.
Ook heeft hij veel muziek voor films, documentaires en theater-producties gemaakt, waaronder Heaven & Earth (van Oliver Stone), de Silk Road-series en Cirque Ingenieux.
Emotie en spiritualiteit vloeien door in zijn muziek en zijn bijna tastbaar aanwezig in de prachtige muziek die hij heeft geschreven. Mandala is absoluut een geweldig album en een uitsekend voorbeeld, waarop Kitaro zichzelf overstijgt. Af en toe komt ie zelfs voor zijn doen behoorlijk stevig uit de hoek, getuige het indrukwekkende Chant from the Heart.
Het is bij vlagen wel te horen dat qua sound en gitaarwerk, Kitaro tijdens het componeren van dit album naar Pink Floyd geluisterd heeft, getuige bijvoorbeeld het titelnummer, waarmee Mandala opent.
Dance of Sarasvati is zelfs een vrij bekend nummer van hem, die regelmatig op een New Age-verzamelaartje is opgedoken. Het heeft een aanstekelijke melodie en klinkt erg lekker in het gehoor.
Het overweldigende Kokoro laat horen, dat Kitaro heel lieflijk, maar dan ook ineens heel groots en dramatisch kan klinken. Een zeer geladen nummer, waarin de gevoelens en emoties van onze menselijke ziel muzikaal doorklinken, iets wat Kitaro heel goed kan.
Mandala is een hoogtepunt uit het oevre van deze man, en ach kom.... verdient gewoon een nette 5.