Dit album is als z'n hoes. Oud-achtig, nostalgisch, een beetje verweerd. Corrina heeft een stem kalm als de zee, en een begeleiding die in het algemeen hetzelfde is. Het is wel een zeer fijn samenspel in ieder geval. Soms net iets te overdreven zwevend, maar het stoort niet.
Song for the Cardinals is een beetje een kermisnummer, met dat orgeltje, maar toch valt het niet uit de toon. Het orgel (waar ik niet altijd zo'n fan van ben) is hier wel stijlvol gebruikt, evenals de strijkers. En die piano
En zo kabbelt dit plaatje voort. Op de achtergrond, want echt aandachteisende muziek is het niet. Fijn om een boek bij te lezen, of voor het slapen gaan. Ik verhoog het albumpje naar 4 omdat het toch bijzonder prettig is, eigenlijk net iets te prettig om op een gemiddelde 3,5 te blijven staan