Eind 2016 kwam er een einde aan I Am Oak de tour band of in ieder geval in die samenstelling. Thijs Kuijken ging in 2017 met enkel zijn zachte, ultiem bescheiden stem en een akoestische gitaar op pad langs enkele zalen.
Op dit mini album staat een verslag van 8 nummers, meer niet. Kuijken toont aan dat heel zacht zingen en niets bijzonders doen op een gitaar momenten van pure magie op kunnen leveren. Momenten waar het in een zaal zo stil is dat niemand meer durft te doen dan heel zacht, uiterst voorzichtig te ademen. Momenten waarin het enige geluid dat naast de muziek te horen is, het kraantje van het spoelwater en het aanslaan van de koeling achter de bar is.
I Am Oak lijkt dit effect te hebben bereikt. Ieder ander menselijk geluid zal de magie doorbroken hebben, direct, en de muziek overspoelen als de zee het zandkasteel op het strand.
Hetzelfde geldt voor thuis. Ook hier heeft het geen zin om naar Pictures Of The Floating World te luisteren zonder er aandacht aan te besteden. Dan zijn de 25 minuten die het album duurt al voorbij voordat het duidelijk is dat er een plaat is opgezet. Dit album is een klein stukje rust om in te verdwijnen voor heel even. Trump, Poetin, belastingperikelen en kleinere zaken verdwijnen gegarandeerd allemaal.
Het verhaal rond het artwork is aardig. De LP is in zeer beperkte oplage verkrijgbaar. Mooie bijzaken. De hoofdzaak is een pracht album van ultieme bescheidenheid.
Het hele verhaal staat
hier op WoNoBlog.