Mjuman schreef:
en als dit ongeveer ook staat voor wat Frahm live brengt, vrees ik dat ik geen zin heb om een concert bij te wonen, veel te weinig boeiend.
Ik zou het eerder omdraaien: waar Frahm live voor staat, komt moeilijk uit de verf op deze plaat. Ik zag hem voor deze tour (Paradiso) en was vele malen meer onder de indruk van de live-uitvoeringen dan deze ietwat afstandelijke studioplaat. Of zijn aankomende concert dan weer aan te raden is, betwijfel ik echter. Want AFAS Live...
wie heeft dat verzonnen?
Natuurlijk is dit prima muziek om 's avonds eens door de stad mee te lopen (iets wat ik net gedaan heb, vandaar), maar het 'ene oor in, andere uit'-gehalte is iets te hoog om me echt van mijn sokken te blazen. De speelduur van vijf kwartier werkt dan ook niet echt mee. Het mist de pracht van Wintermusik of Felt, het mist de hypnotiserende klanken van zijn werk met Ólafur Arnalds en is ritmisch minder interessant dan het beste werk op Spaces (Hammers, Said and Done, For-Peter-etc.).
Dat gezegd hebbende ben ik blij dat hij nog altijd nieuwe dingen blijft proberen en toch trouw aan zichzelf blijft (whatever that means, anyway...). Onmiskenbaar Nils Frahm. Wat blijft staan is nog altijd een aardige 3,5*. Er staat echt wel mooi spul op. Een goede selectie zou wellicht een 4* krijgen.