Loreen - Ride (2017)
mijn stem
10 stemmen
Zweden
Pop
Label: BMG
-
'71 Charger (4:11)
-
Dreams (4:39)
-
Jupiter Drive (5:25)
-
Fire Blue (4:19)
-
Hate the Way I Love You (6:39)
-
I Go Ego (3:29)
-
Heart on Hold (4:08)
-
Love Me America (4:29)
-
Ride (5:12)
-
'71 Charger [Strings Version] * (3:39)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur:
42:31
(46:10)
0
geplaatst: 21 november 2017, 00:07 uur
Het album waar ik naar uit kijk deze vrijdag. Loreen is dit jaar plots erg productief geworden.
0
geplaatst: 24 november 2017, 14:08 uur
Apart... wel uit in Australië maar niet in Nederland, niet Spotify noch iTunes...
0
geplaatst: 25 november 2017, 13:16 uur
Okay, nu eindelijk ook beschikbaar in Nederland op iTunes en Spotify.
Loreen is en blijft een eigenzinnig mens want ook dit album verrast me weer flink. Ondanks het prachtige alweer ruim 5 jaar geleden uitgebrachte Euphoria hangt er vaak een donkere sluier over haar werk. Ze lijkt duidelijk niet in het Pop / Dance / R&B keurslijf te passen waarin velen haar graag zien. Ik kan me het optreden herinneren 2 of 3 jaar geleden in de Melkweg waarin ze een soort reddingsvest aan had tijdens de hele set. Waarschijnlijk als statement op bootvluchtelingen maar wij in het publiek werden er niet veel wijzer van want ze was spaarzaam met haar woorden tussen de nummers.
Eerder dit jaar was er al de Nude EP verschenen die wel past in het Pop / Dance / R&B hokje maar waarop dan diverse singles ontbraken die ze in de afgelopen jaren al had uitgebracht. Ook op het nieuwe album ontbreken die: Statements, Paper Light maar vooral het bloedmooie I'm in It with You. Doodzonde!
Het is wel ergens begrijpelijk want de nummers op het nieuwe album klinken toch wel anders dan ik gewend ben. Het is donkerder en neigt af en toe naar Indie Rock / Power Pop. De eerst beluistering valt goed maar hier en daar ook wat irritatie over effecten op de vocalen.
Loreen is en blijft een eigenzinnig mens want ook dit album verrast me weer flink. Ondanks het prachtige alweer ruim 5 jaar geleden uitgebrachte Euphoria hangt er vaak een donkere sluier over haar werk. Ze lijkt duidelijk niet in het Pop / Dance / R&B keurslijf te passen waarin velen haar graag zien. Ik kan me het optreden herinneren 2 of 3 jaar geleden in de Melkweg waarin ze een soort reddingsvest aan had tijdens de hele set. Waarschijnlijk als statement op bootvluchtelingen maar wij in het publiek werden er niet veel wijzer van want ze was spaarzaam met haar woorden tussen de nummers.
Eerder dit jaar was er al de Nude EP verschenen die wel past in het Pop / Dance / R&B hokje maar waarop dan diverse singles ontbraken die ze in de afgelopen jaren al had uitgebracht. Ook op het nieuwe album ontbreken die: Statements, Paper Light maar vooral het bloedmooie I'm in It with You. Doodzonde!
Het is wel ergens begrijpelijk want de nummers op het nieuwe album klinken toch wel anders dan ik gewend ben. Het is donkerder en neigt af en toe naar Indie Rock / Power Pop. De eerst beluistering valt goed maar hier en daar ook wat irritatie over effecten op de vocalen.
0
geplaatst: 12 december 2017, 18:52 uur
Prachtig album. Lekker eigenzinnig met als uitschieters voor mij '71 charger, Jupiter drive en Love me America.
0
geplaatst: 28 maart 2023, 18:43 uur
Voorganger Heal vond ik niet indrukwekkend. Beluisterd vanwege de terecht overwinning met Euphoria op het Songfestival.
Deze opvolger heb ik verder links laten liggen, ook omdat Statements er niet op stond. dat nummer vind ik erg goed, maar haalde merkwaardig genoeg de finale van Melodifestivalen 2017 niet.
Maar nu Loreen deze keer wel terugkeert op het festival en daar naar alle waarschijnlijkheid voor de tweede keer zal gaan winnen vond ik dat dit album ook maar beluisterd moet worden. Het klinkt anders dan de voorganger. Iets eigenzinniger en donkerder, maar zeker niet in de lijn van Euphoria of Tattoo.
Alsof ik naar een compleet andere artiest luister. Niet erg, want dan is het album op zichzelf wat makkelijker te beoordelen.
Niet helemaal mijn kopje thee omdat het niet lekker blijft hangen, maar wel sterke pop en dat waardeer ik dan weer wel.
Deze opvolger heb ik verder links laten liggen, ook omdat Statements er niet op stond. dat nummer vind ik erg goed, maar haalde merkwaardig genoeg de finale van Melodifestivalen 2017 niet.
Maar nu Loreen deze keer wel terugkeert op het festival en daar naar alle waarschijnlijkheid voor de tweede keer zal gaan winnen vond ik dat dit album ook maar beluisterd moet worden. Het klinkt anders dan de voorganger. Iets eigenzinniger en donkerder, maar zeker niet in de lijn van Euphoria of Tattoo.
Alsof ik naar een compleet andere artiest luister. Niet erg, want dan is het album op zichzelf wat makkelijker te beoordelen.
Niet helemaal mijn kopje thee omdat het niet lekker blijft hangen, maar wel sterke pop en dat waardeer ik dan weer wel.
* denotes required fields.
* denotes required fields.