Perez Prado was voor mij geen bekende. Maar soms kom je bij toeval in aanraking met muziek, en waar is het leuker dan in een platenzaak. In dit geval eentje waar de nadruk op jazz ligt.
Lekker snuffelend in de bakken staat dit album op. Klinkt lekker, maar als je vol concentratie op zoek bent naar pareltjes gaat het ook ietwat langs je heen.
Platen gevonden en afgerekend en toch maar eens vragen wat er op staat. Mambo by the King van Perez Prado, een grootheid op dat gebied. 'Deze is het'. Alleen al de hoes is voldoende. Heerlijk zo'n oude plaat met dit soort artwork uit lang vervlogen tijden.
Nostalgie op en top en zo klinkt de muziek ook wel, alhoewel mambo tijdloos is wat mij betreft.
Aangezien ik alleen Yma Sumac in huis heb en wiens muziek toch net wat exotischer is dan deze van Perez Prado werd de portemonnee nog een tweede keer opengetrokken en verdween Mambo by the King ook in de tas met aangeschafte platen.
Hoe leuk is het dan als je later een enthousiaste reactie krijgt van een neef die normaal nooit reageert op mijn muziekkeuzes. Blijkbaar heb ik een goede plaat gekocht. Maar goed, daar heb ik hem niet voor nodig, dat wist ik zelf al.
Heerlijk swingende muziek die een beetje tussen jazz en wereld in zit. Muziek waar ik vrolijk van word en een plaat die zeker vaak gedraaid zal gaan worden (en dat al gedaan heeft).
Soms zijn die spontane aankopen gewoon het best.