A Fish Out of Water is en Engelse uitdrukking voor iemand die niet goed past in z'n omgeving.
Dat is wat volgens mij de hoes voorstelt en zou ook kunnen slaan op de Latijns-Amerikaanse invloeden die Kirsty gebruikte op wat haar laatste album zou worden. Eén van de weinige albums van MacColl die ik nooit eerder beluisterd heb. Drie ervan heb ik in bezit (gehad): Kite, Electric Landlady en Titanic.
Dit album maar eens opgezet omdat deze week een verzamelaar uit kwam met een overzicht van het werk van Graham Gouldman (voor andere acts)
Listen People (2017). Daarop staat het nummer
Treachery van dit album geschreven met Graham. Ze hadden nog een nummer geschreven
Things Happen zag ik op Wikipedia, alleen verschenen als bonus op de release voor de VS.
Kirsty is hier ook een vis uit het water door het gebruiken van Latijns-Amerikaanse elementen. Het gaat haar aardig af. Alhoewel ik denk dat Frans haar beter lag gezien de twee covers op het album Kite
La Forêt de Mimosas en
Complainte Pour Ste Catherine. Kirsty had een wat speelse manier van tekstschrijven waarin humor de ruimte kreeg bij het beschrijven van een situatie. Doet daarbij soms ook denken aan Morrissey.
Een heel album Kirsty MacColl is fijn om naar te luisteren, ze heeft altijd kundige musici gebruikt en dus geen slechte resultaten, maar ook slechts enkele nummers die telkens boven de rest uitsteken. Vandaar dat ik vaak liever een verzamelaar van haar op zet zoals
Kirsty MacColl - A New England (2013)