menu

Pieter Vermeyen - Hygge (2018)

mijn stem
4,33 (3)
3 stemmen

België
Neoklassiek
Label: Wool-E

  1. Fjaele. (8:02)
  2. Taenke. (5:57)
  3. Drømme. (6:24)
  4. Orke. (13:19)
  5. Turde. (15:05)
  6. Lykke. (8:59)
  7. Tak. (6:14)
totale tijdsduur: 1:04:00
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
Aan stilzitten heeft hij een broertje dood. Naast zijn voltijds baan als strateeg citymarketing en communicatie bij zijn geliefde stad Antwerpen, regelt hij ook nog eens veel voor feestzalen Gambrinus. Componeren gebeurt laat op de avond en in het weekend.

De interesse in muziek begon op achtjarige leeftijd in 2001 toen hij zijn eerste pianolessen van zijn oma kreeg. In zijn jeugd absorbeerde hij muziek uit diverse genres, van Nightwish tot Bob Marley en van Rihanna tot Schubert. Om zich verder te ontwikkelen nam hij eerst lessen compositieleer bij Bram van Camp, later ging hij in de leer bij Wim Henderickx en Diederik Glorieux.

Naast interesse in neoklassieke muziek kwam er een grote fascinatie voor elektronische muziek, met name ambient muziek. De wijze van componeren omschrijft Pieter zelf als volgt : “Ik componeer achter de piano, al improviserend met verschillende lagen achter elkaar. Nadien schrijf ik het uit op partituur, herwerk ik het in Ableton, oefen ik het in en probeer ik het nog verder op punt te stellen. Vaak schrijf ik een eerste deel van een stuk uit om nadien weer nieuwe inspiratie te krijgen voor een vervolg.”.

Zijn eerste proeve van bekwaamheid verscheen twee jaar geleden, getiteld Inuit. Vier composities met titels ontleend aan de taal van de inwoners van Groenland (behorend tot Denemarken). Wellicht is dat de reden dat de titel van zijn debuutalbum Hygge en de titels van de composities in het Deens zijn.

Op fascinerende wijze weet Vermeyen de luisteraar te boeien door de combinatie van rustig, repeterend pianospel , elektronica en veldopnames. Hij heeft zijn recorder vaak bij zich als hij op stap gaat. Zo hoor je bijvoorbeeld in Lykke het geluid van een koelkast en een watersproeiertje in een huisje in Sardinië. In Fjaele hoor je de treinen van Antwerpen-Zuid en in Taenke het klotsende water aan een baai in Malta.

Een aantal van die veldopnames werden gemaakt door Michel de Vry, ook verantwoordelijk voor de gitaartrucks in Lykke. In Turde is een tweede piano te horen, bespeeld door Iman Mohammad en de saxofoon van Sebastian Fischer. Hygge is een album om te ondergaan en/of heerlijk bij weg te dromen. Bij mij gedijt het album het beste op de vroege ochtend of later op de avond. Imponerend en fascinerend debuut.

avatar van brt
brt
Je recensie maakt me nieuwsgierig Lura, maar oei, wat een foeilelijke hoes zeg pff. Echt zeldzaam lelijk.

avatar van Leeds
4,5
De muziek vind ik héél mooi. Maar ik heb het niet zo voor de (weinige) zang. Lijkt me echt wel een doorn in het oog. Toch eventjes laten bezinken.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:09 uur

geplaatst: vandaag om 10:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.