menu

The Milk Carton Kids - All the Things That I Did and All the Things That I Didn't Do (2018)

mijn stem
3,45 (11)
11 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: ANTI-

  1. Just Look at Us Now (3:04)
  2. Nothing Is Real (2:44)
  3. Younger Years (3:49)
  4. Mourning in America (3:04)
  5. You Break My Heart (2:25)
  6. Blindness (4:14)
  7. One More for the Road (10:22)
  8. Big Time (5:39)
  9. A Sea of Roses (3:19)
  10. Unwinnable War (4:19)
  11. I've Been Loving You (3:45)
  12. All the Things... (4:46)
totale tijdsduur: 51:30
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Vanaf vandaag tijdelijk te beluisteren, vóór de officiële release volgende week vrijdag, via een stream van NPR first listen

Even Mourning in America en Unwinnable War aangehoord van deze voor mij onbekende act en dit klinkt wat als Simon & Garfunkel, ingetogen, iets meer Folk dan Americana. Terwijl You Break My Heart meer naar ingetogen Country / Americana gaat.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Milk Carton Kids - All The Things That I Did And All The Things That I Didn’t Do - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Tot voor kort begreep ik maar weinig van de hype rond het Amerikaanse duo The Milk Carton Kids. Met name in de Verenigde Staten werden de platen van het duo uit Los Angeles overladen met superlatieven en genomineerd voor zeer prestigieuze muziekprijzen, maar ook in Nederland kon het tweetal hier en daar rekenen op zeer positieve recensies.

Ik hoorde wel wat talent op de platen die Kenneth Pattengale en Joey Ryan tot dusver afleverden, maar de akoestische songs met stevig door The Everly Brothers geïnspireerde vocalen, gingen me na een paar tracks vervelen. In het genre hoorde ik het ook nog eens beter, onder andere op het debuut van The Cactus Blossoms en natuurlijk bij Don en Phil Everly zelf, waardoor de platen van The Milk Carton Kids voor mij geen blijvertjes waren.

De nieuwe plaat van het duo uit Los Angeles zou eens wel een blijvertje kunnen zijn, want op All The Things That I Did And All The Things That I Didn’t Do gooien de twee Californische muzikanten het roer voorzichtig om. Zo laten The Milk Carton Kids zich op hun nieuwe plaat begeleiden door een geweldige band en tekenen ze bovendien zelf voor de productie, al werd hiervoor ook een beroep gedaan op de gelouterde Joe Henry.

Het levert een plaat op die in het verlengde ligt van de vorige platen van The Milk Carton Kids, maar die toch ook duidelijk anders klinkt. Gebleven zijn het warme akoestische gitaarspel, dat hier en daar flink door mag pielen, en de fraaie vocalen van Kenneth Pattengale en Joey Ryan, maar door de toevoeging van een flink wat andere instrumenten is het geluid van het duo uit Los Angeles ook voller, warmer en broeieriger.

Door het succes van de vorige platen kon het tweetal naast topproducer Joe Henry ook topmuzikanten inhuren en dat is te horen. Het geluid op de plaat is ingetogen en prachtig stemmig. Het is een geluid dat zich niet heel erg opdringt, maar de muziek van The Milk Carton Kids wel voorziet van een bijzondere sfeer en hier en daar onderhuidse spanning. Het maakt de muziek van Kenneth Pattengale en Joey Ryan gevarieerder, maar voor mij ook krachtiger en doorleefder.

Ook in vocaal opzicht maken de twee Amerikanen meer indruk dan in het verleden. In een aantal songs wordt geen geheim gemaakt van de liefde voor de hemeltergend mooie harmonieën van The Everly Brothers, maar ook Roy Orbison duikt op als vergelijkingsmateriaal, net als Simon & Garfunkel. Hiernaast sluiten The Milk Carton Kids aan bij vocale krachtpatsers als The Lone Bellow, waardoor de muziek van het tweetal ook voor liefhebbers van Americana interessanter is geworden.

Hier en daar vind ik de muziek van The Milk Carton Kids nog net wat te braafjes klinken of zeurt de muziek van het tweetal me te lang door, maar in een aantal songs weten Kenneth Pattengale en Joey Ryan me echt te raken met prachtige songs en vocalen die iets met je doen, of je dat nu wilt of niet.

Ik ben benieuwd hoe dit album en de koerswijziging van het tweetal ontvangen gaan worden, maar voor het eerst ben ik flink onder de indruk van de muziek van The Milk Carton Kids. All The Things That I Did And All The Things That I Didn’t Do is in ieder geval een plaat die je niet zomaar aan de kant kunt schuiven. Erwin Zijleman

avatar van brt
2,0
brt
Ben het vaak met je eens Erwin maar ik vind dit echt te saai voor woorden. Gezapiger wordt het bijna niet

avatar van erwinz
4,0
brt schreef:
Ben het vaak met je eens Erwin maar ik vind dit echt te saai voor woorden. Gezapiger wordt het bijna niet


Lekker met dat lome weer

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
You Break My Heart met een wat huilende pedalsteel en een akoestische gitaar die wat Tejano klinkt en de zang dan weer sterk doet denken aan Paul Simon.

Op hun Bandcamp pagina staat dat ze op vintage gitaren spelen: Kenneth Pattengale: 1954 Martin 0-15 en
Joey Ryan een 1951 Gibson J45. Die klinken prachtig en zijn mooi vastgelegd en staan lekker voor in de mix.

avatar van Bartjeking
3,0
Het is mooi, maar ben het ook wel eens met brt; het is wel heel erg laid-back en gezapig af en toe.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:05 uur

geplaatst: vandaag om 11:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.