Het titelnummer ken ik uit de film La Haine, waarin dit opkomt als een van de hoofdrolspelers een hijs van een joint neemt. Altijd een erg relaxt nummer gevonden, maar nu ook eens de rest van de plaat beluistert. Dit is niet meer zo baanbrekend als zijn debuut uit de jaren '60, maar wel een plaat die fijn wegluistert. Mijn favoriet naast het openingsnummer is het opzwepende Chocolate Chip, een fijne funkstamper. Hayes verliest me wel een beetje als het heel glad wordt, zoals met name op Come Live With Me. Maar aan het eind van de rit slaat de score toch positief uit.