Ik heb de afgelopen festivaljaren een flinke afkeer voor deze Duitse band opgebouwd met hun simplistische meezingschlagermetal, maar iemand moest mij terugpakken voor de Motorpsycho-marathon en hier zijn we nu. Misschien ga ik de band bij goed beluisteren ook nog goed vinden, dat zal me in ieder geval een hoop schelen als ik ze weer moet reviewen op een Into The Grave of Dynamo Metalfest. We moeten immers wel objectief blijven.
Goed, horror en metal gaan natuurlijk goed samen zoals King Diamond, Hell en een legioen death/blackmetalbands bevestigen. Powerwolf produceert op het eerste album echter vooral boerenlullenmeezinghardrock/metal. Het type waar Saxon en Accept de blauwdruk van hebben gelegd en waar Powerwolf hier een uitvergrote variant van speelt, maar dan met een nadruk op meezingen en weinig op daadwerkelijke composities. Ik focus me eerst op de goede dingen: de solo van Kiss Of The Cobra King. De openingssolo van Black Mass Hysteria en vooruit, die tweede op dat nummer ook wel. Demons & Diamonds heeft ook best een fijne solo. Wacht, ik bespeur een bepaalde formule: de solopartijen zijn eigenlijk helemaal niet zo goed, maar in vergelijking met het poepsimpele songmateriaal vallen ze wel positief op.
Hier tegenover staat een enorme hoeveelheid muzikale bagger, zoals het feit dat ieder nummer voor 80% uit simplistische refreinen bestaat aangevuld met whowowowowowowohooooooo-koortjes. Stevig is het ook nergens, ik durf de term power metal eigenlijk niet eens te gebruiken. Hardrock is een betere term, aangezien de dubbele basdrums eigenlijk nergens te bekennen zijn en de songs allemaal voortkabbelend mid-tempo zijn. Dan heb je op Demons & Diamonds een stukje Child In Time-plagiaat wat compleet ongepast in het nummer aanvoelt. Iedere vorm van muzikale spanning die Montecore oproept, is meteen weg op het moment dat ik naar de tekst luister. Ik zou het niet moeten doen, maar het is lastig te ontwijken met 'night/light'-rijmschema's.
Goed, we beginnen met een voorzichtige 1,5 sterren welke altijd nog lager of hoger kunnen worden op basis van hoe de rest van de albums klinkt. Voorlopig zijn alle vooroordelen die ik over de band had in ieder geval bewaarheid geworden. Ach... de zang had slechter gekund.