een gewaagd, avontuurlijk duo album waarop moeder Norma Waterson en dochter Eliza Carthy voor de 2e keer samenwerken. het 1e album van hen "GIft" uit 2010 staat bij mijn weten niet op MuMe. kort gezegd staat Anchor (anker) voor sterke, liefdevolle banden met vrienden en familie. zeker het laatste heeft altijd een rol gespeeld bij de Watersons, gezien hun talloze samenwerkingen door de jaren heen met o.a. de groep Waterson:Carthy waarvan moeder, dochter en vader Martin Carthy lid waren. er staan 3 "moderne" tracks op dit album, te weten 1) Strange Weather (Tom Waits) in een uitvoering die een stuk beter bevalt dan die van het gelijknamige album van Marianne Faithfull, 7) Shanty of the Whale (KT Tunstall) en
The Beast In Me (NIck Lowe) en 8 traditionals die het wat meer avontuurlijke stempel van Eliza dragen. de wat volle arrangementen en experimenteerdrift van Eliza Carthy kunnen mij niet altijd bekoren, zoals op The Elfin Knight. ook de bewerking van The Galaxy Song (Eric Idle, John du Prez) van de Monthy Python film "The Meaning of Life" had achterwege mogen blijven. hoogtepunten zijn de prachtige door Norma Waterson gezongen ballads "The Beast In Me" en "Nelly Was a Lady" (van Stephen Forster, bekend als de vader van Amerikaanse muziek), waar haar stem alle ruimte krijgt. de uitvoering van de aloude traditional "Scarborough Fair" met lead vocal van vader Martin Carthy mag er zijn. ook "Lost in the Stars" een nummer van Kurt Weil, krijgt een uitvoering met een fijne duet vocal en mooi gedragen piano klanken. het gros van de uitvoeringen van de songs overtuigen en getuigen van de klasse van deze grootse folkartiesten. Eliza Carthy maakte eveneens een prachtalbum "The Moral of the Elephant" samen met vader Martin Carthy, wat meer dan dit album een standaard folkalbum is.
"Anchor" werd opgedragen aan Professor Stephen Hawking "who has once again become one of the stars".