Mazzy Star - She Hangs Brightly (1990)

Alleraardigst album waarin invloeden van Bob Dylan en the Doors overduidelijk aanwezig zijn. Zonder dat niveau (uiteraard) te kunnen evernaren, maar dat doet verder weinig af van de muziek.

Tekstueel is 't niet hoogstaand, maar toch een aanrader. 3,5*

Toch hun minste van de drie vind ik..

Heet dat eerste nummer niet 'Halah' ?
een erg mooi nummer, evenals Ride It On

en wat is die Hope toch een tot de verbeelding sprekende dame

Blue Flower

Alleen maar om de stem van Hope Sandoval te horen moet je de cd horen, zo'n mooie stem heb je lang niet gehoord

Rid It On , maar eens snel beluisteren dit album.

Ride It On is werkelijk fantastisch inderdaad. Wat heeft ze toch een prachtige stem, om verliefd op te worden... Ik vind dit album trouwens ook stukken beter dan de - ook erg aardige - opvolger.

Heerlijke, zalvende plaat; wegzinken is het, zinken in het bad van warme klanken en de stem van Hope Sandoval......geen flauwe songs, gewoon een consistent album dat me bij vanaf de eerste luisterbeurt direct bekoorde....
Moest ik toch een nummer noemen dan zou het misschien Taste My Blood zijn...

Dit heeft me er trouwens van overtuigd dat ik die dekselse jaren ´90 (cirkelzaaggitaren) te lang links heb laten liggen...dit was een verdiende en overtuigende les...

Niet alleen deze plaat maar ook de anderen zijn mooi.....een héél typerende sound.

Je bedoelt zeker typische sound? En wat bedoel je daarmee?

Vandaag 2 keer achter elkaar gedraait en die hoort gewoon ook op 4.5 heerlijk album.

Ik hoor in Blue Flower heel erg I'll Be Your Mirror van The Velvet Underground terug, valt dit meerdere op, zeker op het eind lijkt het bijna een kopie.

Dat heb ik in ieder geval wel bij nummers van hun tweede album.

@ Frankie, het is een kopie maar ik zie het meer als eerbetoon dan aan stiekem jatten. Een beetje a la neil young's borrowed tune.

Waar ik de meeste muziek van Hope Sandoval vaak associeer met regenachtige dagen, vind ik dit een broeierige zomernacht plaat.

Heerlijke zwijmelplaat. Blue Flower is zeker een hoogtepunt, maar het is wel een cover

Ja erg sterk (en onderschat) album. Ga dit nog meer beluisteren, maar heel erg aparte sfeer, lekker zachte warme stem (Hope Sandoval), en dan nog eens die laag country die hierover heen zwijmt. Ja, sterk hoor.

Dit debuut ligt mij beter dan de hoger aangeschreven opvolger. Deze is wat lichter qua instrumentatie en ook daarbij is Hope haar stem subliem. Aangezien ik de tweede plaat eerder had en die wat tegenviel, twijfelde ik of ik deze wel moest meenemen. Blij dat ik het toch gedaan heb