Warren Zevon - The Envoy (1982)

Warren Zevon was een geweldig getalenteerde singer-songwriter, door pers/publiek altijd wat ondergewaardeerd.
Zoniet echter bij collega-artiesten. Die draagden hem een warm hart toe, coverden bij bosjes zijn songs en zagen dat het méér dan goed was.
Deze plaat is zo verschrikkelijk moeilijk te vinden, ik moet eens via internet proberen. Hadden we vroeger nog op elpee, maar die apparatuur is niet meer voorhanden, jeetje !
The Envoy, het lekker meezingliedje The Hula Hula Boys en vooral het melancholische LET NOTHING COME BETWEEN US zijn schitterende liedjes van een echte ambachtsman die ons helaas veel te vroeg ontvallen is !
Dat hij rustte in vrede ! En zijn muziek voor eeuwig blijft voortleven !
4 sterren ****

Ik heb hem ondertussen toch gevonden, weliswaar moeten bestellen, en het is er eentje met volgende bonustracks :

10. Word of Mouth (outtake)
11. Let Nothing Come Between You (Alternate)
12. The Risk (outtake)
13. Wild Thing (outtake)

Ben zéér blij dat ik dit lekkere album nu volop kan beluisteren.

ik preek hier wel zo min of meer voor de vissen, want 4 stemmen op dit album, Wijlen Warren Zevon, hij is helaas nooit tot de massa doorgedrongen, but, who cares ,
Ik lijf een lifetime fan!

yup , sterke plaat van zevon , net als alles wat de man gemaakt heeft , ik heb hem nog live gezien op torhout in belgie , daar cirkelde hij in een helicoptertje boven het publiek om daarna een sterke live set te geven , maar the kettingroker , the werewolf heeft de strijd verloren tegen kanker en dat hoor je op zijn laatste ' the wind ' dikke aanrader

en dan die briljante zin in ' ain't that pretty at all '
:

i rather smash my head against the wall , cause it's better to feel something than to feel nothing at all '

of toch in die zin als ik me goed herinner

en evan zijn die bonustracks de moeite , dan bestel ik hem ook !

ocharme , als je luistert naar die prachtige opener is het triest dat er nog niks is veranderd in deze wereld , desalniettemin vind ik deze zevon zijn beste ,


als ik dit hier zo eens bekijk dan zijn de belgische waldorfen & statler de enigste 2 die zevon kennen , wat een gebrek aan kennis van goeie muziek en intriest voor de singer songwriter die warren was , spijtig , ze zeggen dat een artiest zijn songs wel zullen blijven bestaan na zijn dood , maar na enkele generaties blijft er toch niks meer van over , dat weet ik nu zeker !!!

patrick het zijn parels voor zwijnen en wij, wij zitten te lullen in de ruimte , niemand hoort ons !!

Ik vind deze plaat niet echt zijn beste, ik hoor toch iets te weinig echt grootste songs, die ik wel hoor op sommige andere albums (zijn debuutplaat, Excitable Boy, Mr. Bad Example of Sentimental Hygiene).
desalniettemin een goed album, want behalve Transverse City dat ik pas ECHT ondermaats vind, heeft deze eigenwijze liedjesman geen slechte platen gemaakt en zijn ze allemaal zéér de moeite.
Deze neigt voor mij toch wat naar middelmatigheid, ik blijf bij mijn 3.5 voor dit album, helaas.
Maar ik blijf wel één van de grootste fans van deze veel te vroeg overleden singer-songwriter. Een grote klasbak.
En je hebt gelijk, Michel, je hebt groot gelijk. Radiohead en Coldplay krijgen méér dan genoeg aandacht.... maar een grote muzikale kampioen zoals deze beste man hier, die staat vaak te prediken in de woestijn, dat is helaas zo, jawel!

Jawel hoor en ben het volledig eens met het bejubel.

In zijn geheel blijven de liedjes op The Envoy minder hangen dan ik van hem gewend ben, maar tekstueel zitten er weer machtige bespiegelingen tussen.

Let nothing come between you en looking for the next best thing zijn briljantjes, terwijl Ain't that pretty at all en het voorstel Digging up the King. Begging him to sing in Jesus mentioned op zich alleen al twee sterren waard zijn.

Een plaat/CD dus die, mede dank zij de leuke bonustracks, nog steeds het afspelen waard blijft en die zich ondanks het weinige commerciële succes toch mooi tussen zijn overige albums weet staande te houden.

Alweer een sterk album van de meest onderschatte singer/songwriter Warren Zevon.
Niet minder dan zijn debuutalbum, Excitable boy.
sterke nummers: Let nothing come between us, Looking for the next best thing, het grappige Hula hula boys en het wonderschone Never too late for love.
ik ben een groot fan van zevon, heel jammer dat hij er niet meer is!!

Sterk album van Zevon!
Een aantal topsongs : The Envoy , The Hula Hula Boys, Let Nothing Come Between You, Ain't that pretty at all, Looking for the Next Best Thing ...
En daarenboven klinkt het allemaal zeer goed.
Rockhistorie om te koesteren!

beaster1256zegt:Ja, dat gevoel krijg je wel eens als je platen als deze draait. De betere liedjesschrijvers zijn vaak een soort profeten. John Martyn had het over "I’m waiting for the planes to tumble, Waiting for the towns to fall, I’m waiting for the cities to crumble" alsof hij 9/11 voorzag en zo zal Warren Zevon er niet van opgekeken hebben dat 'the envoy' in 1991 opstoomde naar Irak. En die profeten worden in eigen land (maar ook elders) nu eenmaal niet zo geëerd. Zevon was met zijn cynisme en 'bad habits' dan ook bepaald een anti-held. Daarintegen was dit in de vroege jaren tachtig één van de weinige Westcoast-plaat-producten waar je nog blij van werd, zo rigoreus sloeg de artistieke malaise van de in de 'seventies' nog zo bloeiende Laurel Canyon-scene toe. Tevens hoor je hier ook hoe volstrekt persoonlijk Zevon schreef en hoe weinig hij zichzelf daarbij spaarde. Daarmee is dit één van zijn beste platen.

Topper in het oeuvre wat eigenlijk geen slechte platen kent. Zonde dat dit zo weinig bekend is.
Opvallend is dat de situatie in de oorlogsgebieden bezongen in de titeltrack een dikke dertig jaar na dato eigenlijk nog steeds hetzelfde is.

Dikke 4*.

Germ:Het is nog bijzonderder; hij bezong de oorlog al voordat het oorlog was. "Nuclear arms in the Middle East" - het discutabele voorwendsel voor de tweede inval in Irak. "Bagdad does whatever she please" werd met de inval in Koeweit bewaarheid: "Send the envoy". Een voorziene blik kunnen we wel stellen. Het mooiste nummer is voor mij het slotnummer. "Don't stop believing in tomorrow" op deze wijze gezongen is één van de ontroerendste momenten uit de geschiedenis van de popmuziek.

Ik kreeg enige tijd geleden deze cd van een vriend, omdat hij deze ook op elpee had. Uiteraard direct aangepakt want ik had al een 4 tal cd's van deze artiest. En ... jawel hoor. Ook dit schijfje is weer de moeite waard. Gaat hier in huis regelmatig gedraaid worden, zeker weten !

Ik had weer eens zin in de muziek van Warren Zevon. En dan draai ik er meestal wel een paar albums achter elkaar. Dit keer een greep in zijn vroegste oeuvre.

The Envoy is weer zo'n topper. Mijn favoriete song blijft Let Nothing Come Between You. Wat een fraaie melodie.