Garrett T. Capps - In the Shadows (Again) (2018)

Vier sterren in de: Volkskrant

Het komt op mij op het eerste gehoor over als vrij dertien in een dozijn Texaanse country, maar wellicht groeit ie nog.

Op Altcountry krijgt hij zelfs 5 sterren. Tot een beluistering was het bij mij nog niet gekomen, tot ik las dat hij op Take Root komt. Toen direct beluisterd en ik vond het toch best wel een sterke plaat en ik weet zeker dat het live goed tot zijn recht komt. Maar als ik dan jouw reactie lees en de relatief lage stemmen van country kenners als LuukRamaker en Heicro en Jeb dan zou ik toch moeten twijfelen. Ik ga het in ieder geval nog een paar keer proberen, maar zoals het nu lijkt neig ik toch eerder naar 4 als naar 3 sterren.

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Garrett T. Capps - In The Shadows (Again) - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Nieuwkomer Garrett T. Capps blaast je van je sokken met zijn space country
Een goed begin is het halve werk moet Garrett T. Capps gedacht hebben, want na de weergaloze openingstrack speelt de Texaanse muzikant een gewonnen wedstrijd. Op zijn nieuwe plaat kan de Amerikaan uit de voeten met countryrock die herinnert aan vervlogen tijden, maar in zijn beste songs creëert Garrett T. Capps zijn eigen space country en maakt hij diepe indruk met een wonderschone instrumentatie, doorleefde vocalen en muziek die nadrukkelijk buiten de lijntjes van de traditionele countryrock kleurt. Het schaart In The Shadows (Again) onder de interessantere rootsplaten van het jaar.


Drie minuten en drie seconden duurt de openingstrack van de nieuwe plaat van de Amerikaanse singer-songwriter Garrett T. Capps en het is genoeg om een onuitwisbare indruk te maken.

Een akoestische gitaar krijgt gezelschap van een emotievolle en doorleefde stem, waarna het geluid wordt verrijkt met atmosferische synths, een weemoedige pedal steel en werkelijk prachtig uitwaaiend gitaarwerk.

Het is een openingstrack die ik inmiddels al talloze keren heb beluisterd en Born Into A Ballroom wordt alleen maar mooier en indrukwekkender. Het geldt eigenlijk voor de hele plaat die Garrett T. Capps heeft afgeleverd.

De muzikant uit San Antonio, Texas, brengt inmiddels al een aantal jaren platen uit via bandcamp, maar met In The Shadows (Again), dat overigens al een tijdje op zijn bandcamp pagina staat, moet hij wat mij betreft gaan doorbreken naar een groot publiek.

Na de wonderschone openingstrack waagt Garrett T. Capps zich aan traditioneler klinkende rootsrock en countryrock en vindt de jonge Amerikaanse muzikant aansluiting bij nieuwe helden als Chris Stapleton, Jason Isbell, Sturgill Simpson, Tyler Childers en Brent Cobb. Net als al deze muzikanten grijpt Garrett T. Capps terug op de country en countryrock van een aantal decennia geleden, maar vindt hij ook makkelijk aansluiting bij de alt-country uit het heden.

In The Shadows (Again) is voor de afwisseling eens geen plaat uit Nashville, maar ademt de sfeer van Texas. De muziek van Garrett T. Capps klinkt hierdoor net wat rauwer en mag bovendien de tijd nemen om eindeloze ruimtes te vullen. De Texaan kleurt hierbij nadrukkelijk buiten de lijntjes van de rootsrock en kiest hier en daar voor een toegankelijk rockgeluid.

Hierbij valt keer op keer op dat de Amerikaan zich heeft omringd met geweldige muzikanten. De pedal steel klanken op de plaat zijn bijna geestverruimend en vloeien hier en daar bijna samen met de al even mooie synths. Het is ruimtelijke muziek die fraai wordt opgevuld door prachtige gitaarakkoorden en de geweldige zang van Garrett T. Capps, die in zijn stem ook wel wat van Gram Parsons heeft. De Texaan vertelt op In The Shadows (Again) ook nog eens mooie verhalen en het zijn verhalen die een ruig leven verraden.

De openingstrack wordt niet overtroffen door de wat traditionelere rootstracks op de plaat, maar halverwege de plaat wordt je van je sokken geblazen door het ruim zes minuten durende Here Right Now, dat prachtig opbouwt naar een climax en opvalt door een hemeltergend mooie instrumentatie. Na een aantal traditioneler klinkende tracks laat Garrett T. Capps horen dat het nog wel wat bezwerender kan met het elf minuten durende Trouble’s Callin’. De Texaan omschrijft zijn muziek zelf als space country en dat is zeker in de langere tracks een vlag die de lading dekt.

Na bijna drie kwartier zit In The Shadows (Again) er op en al na de eerste keer horen was ik overtuigd van de kwaliteiten van deze plaat. Het is een plaat die ik kan blijven beluisteren, maar ook de rest van het oeuvre van de muzikant uit San Antonio is fascinerend. Liefhebbers van rauwe Texaanse countryrock zullen zich geen buil vallen aan het geweldige Y Los Lonely Hipsters, maar ik hou het toch op de nieuwe plaat van Garrett T. Capps, die ik bij deze schaar onder de grote nieuwe talenten binnen de Amerikaanse rootsmuziek. Erwin Zijleman

Amai ja, de gelijkenis met Gram Parsons is echt treffend, zowel qua stijl als stem.

Dit is een schitterend album! De mengeling van country & western zang met elektronische, soms wat zweverige spacey begeleiding leidt tot prachtige nummers.