menu

Tash Sultana - Flow State (2018)

mijn stem
3,62 (20)
20 stemmen

Australiƫ
Pop
Label: Lonely Lands

  1. Seed [Intro] (2:36)
  2. Big Smoke (3:58)
  3. Cigarettes (5:22)
  4. Murder to the Mind [Album Mix] (4:16)
  5. Seven (5:06)
  6. Salvation (4:19)
  7. Pink Moon (6:50)
  8. Mellow Marmalade (3:52)
  9. Harvest Love (6:05)
  10. Mystik [Album Mix] (4:08)
  11. Free Mind (3:25)
  12. Blackbird (9:34)
  13. Outro (1:51)
totale tijdsduur: 1:01:22
zoeken in:
avatar van coldwarkids
3,5
Salvation is een zeer mooi nummer. Veel sfeer. Deze dame gaat denk ik groot worden.

Ze doet natuurlijk nog steeds denken aan Selah Sue. Of dat nu een goed of slecht ding is, laat ik in het middden

Tash Sultana is wat mij betreft een beetje vergelijkbaar met Jett Rebel. Op Albums...mwah....maar live bij vlagen prachtig,

avatar van coldwarkids
3,5
Jan uit Berlijn schreef:
Tash Sultana is wat mij betreft een beetje vergelijkbaar met Jett Rebel. Op Albums...mwah....maar live bij vlagen prachtig,


Dit is haar debuut

coldwarkids schreef:
(quote)


Dit is haar debuut


Oh ja. Haar vorige was een EP van 40 minuten. Waarvan de helft live.

avatar van coldwarkids
3,5
gerre schreef:
Ze doet natuurlijk nog steeds denken aan Selah Sue. Of dat nu een goed of slecht ding is, laat ik in het middden


Qua stem een heel klein beetje inderdaad. Muziek gelukkig niet.

avatar van coldwarkids
3,5
Jan uit Berlijn schreef:
(quote)


Oh ja. Haar vorige was een EP van 40 minuten. Waarvan de helft live.


Daarom

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
review on: De krenten uit de pop: Tash Sultana - Flow State - dekrentenuitdepop.blogspot.com

De Australische muzikante Tash Sultana vulde ruim voor de release van haar debuut al grote zalen. De singer-songwriter uit Melbourne maakt op het podium inmiddels enkele jaren diepe indruk met haar bijzondere gitaarspel, dat dankzij flink wat technische snufjes in vele lagen neerslaat in bezwerende soundscapes.

Het zijn soundscapes die op het podium een betoverend effect hebben, maar die zich op de twee jaar geleden verschenen eerste EP van Tash Sultana maar lastig lieten vangen en uiteindelijk snel vervlogen. Aan Tash Sultana kleeft hierdoor het vooroordeel dat we te maken hebben met een podiumdier dat niet zomaar een goede plaat aflevert.

Het is een nogal voorbarig vooroordeel, want tot dusver was het wachten op het debuut van de Australische muzikante. Flow State verscheen gisteren en moet de vraag of Tash Sultana een echt goede plaat kan maken beantwoorden. Het is een vraag die zich in eerste instantie niet heel makkelijk laat beantwoorden.

Flow State bevat absoluut een aantal van de ingrediënten die de liveoptredens van Tash Sultana zo indrukwekkend maken. Het gitaarspel op de plaat is van een bijzonder hoog niveau. Het is gitaarspel dat breed uit kan waaien in bezwerende solo’s, maar het gitaarwerk van Tash Sultana kan ook rauw en direct, funky en swingend en en loom en bluesy klinken. Tash Sultana laat zich hierdoor niet makkelijk vergelijken met de oude gitaarhelden uit de geschiedenis van de rockmuziek, al hoor ik zelf veel terug van gitaarheld Prince in de muziek van Tash Sultana.

Ook de van het podium bekende voorliefde voor lome en dromerige klanken en exotische ritmes hebben een plekje gevonden op Flow State. In flink wat songs op de plaat ligt het tempo laag en neemt Tash Sultana de tijd voor haar muziek. Flow State bevat maar liefst 13 tracks en is goed voor net wat meer dan een uur muziek.

Het is muziek die wat gepolijster klinkt dan we van Tash Sultana gewend zijn. Dat is ook niet zo gek, want waar de Australische op het podium alle zeilen bij moet zetten om haar “one-woman band” geluid neer te zetten, kon ze nu alle tijd nemen om met een heel arsenaal aan instrumenten een fraai en verzorgd geluid in elkaar te sleutelen.

Het is een geluid dat vol fraaie details maar ook vol tegenstrijdigheden zit. Zeker in de gitaarsolo’s op de plaat manifesteert Tash Sultana zich als een rockchick die flink wat oude gitaarhelden met een gerust hart met pensioen kan sturen, maar Flow State is zeker geen rockplaat. Een aantal tracks op de plaat doet wat jazzy aan, maar de meeste songs op de plaat zou ik eerder in het hokje R&B dan in het hokje rock duwen. Dat zal voor rockfans even slikken zijn, maar persoonlijk vind ik het de hoogste tijd voor het opdoeken van de hokjes en het maken van muziek die uitersten combineert en integreert.

Als je het hokjes denken opgeeft is Flow State een geweldige plaat. Tash Sultana kan zwoel verleiden met lome en dromerige R&B, maar kan je ook benevelen met jazzy en psychedelische muziek, waarin de spanning langzaam maar zeker wordt opgebouwd, of kan je raken met een folky track met geweldige zang.

Zeker wanneer Tash Sultana kiest voor lange instrumentale passages maakt ze muziek die op het podium waarschijnlijk makkelijker indruk maakt dan op de plaat, maar als Flow State lekker hard uit de speakers of door de koptelefoon komt, heeft Tash Sultana mij toch snel te pakken. Net als het wat te dromerig, zwoel en langdradig wordt is er het fantastische gitaarwerk op de plaat, dat je op fascinerende wijze in een wurggreep houdt.

Ik moet toegeven dat ik Flow State, een week of twee geleden, bij eerste beluistering een wat tegenvallende plaat vond, maar hoe vaker ik naar het debuut van Tash Sultana luister, hoe meer ik overtuigd raak van het unieke talent van de muzikante uit Melbourne. Flow State heeft misschien niet de directe impact van haar liveoptredens, maar als je de tijd neemt voor deze plaat komt er steeds meer schoonheid en avontuur aan de oppervlakte. Missie geslaagd dus. Erwin Zijleman

avatar van overmars89
3,0
Uiteindelijk toch wel een aardig album van multi-instrumentalist Tash Sultana. Wat er voor mij uitspringt is de instrumentatie, daarom zijn voor mij ook nummers als Seven en vooral Blackbird (Wat een track!!!) de favo tracks van het album. Haar zangstijl komt voor mij vaak iets te geforceerd over, maar dat is een kwestie van smaak.

avatar van MusicFreak
3,5
Harvest Love vind ik echt prachtig. Iets wat ik nog niet gehoord had van Tash Sultana in vocaal opzicht.

gerre schreef:
Ze doet natuurlijk nog steeds denken aan Selah Sue. Of dat nu een goed of slecht ding is, laat ik in het middden
Ik dacht eerder aan Jeff Buckley: zelfde megadosis talent, zelfde stemcontrole, zelfde diepe soul, zelfde veelzijdige gitaarspel. En inderdaad: de funky Prince. En ook: de rauwe randen van Amy Winehouse hoor ik soms in Tash' stem.

Mijn voorlopige favoriet: Pink Moon. Een track vol contrast: tussen beheerste, ingetogen zang enerzijds, en de intense momenten van een brekende, schreeuwende stem anderzijds; tussen het lieflijke, introverte begin en de haast geweldadige gitaareruptie van het eind. Mooi.

Echt indrukwekkend debuutalbum.

4,5
Bij eerste beluistering wilde het kwartje niet vallen. Inmiddels bij de derde keer aandachtig luisteren hoor ik hoe ongelooflijk goed dit is, en wat een gelaagdheid deze cd heeft die het veel meer maakt dan een plaat om lekker bij te chillen. Deze dame is al groot. De synthese tussen Tash, haar stem en haar gitaar komt op het lange blackbird helemaal tot z'n recht.https://youtu.be/DnGPxmxVTuE. 6 juli volgend jaar in Ziggo Dome, ben benieuwd of Tash in zo'n bak tot haar recht komt.

avatar van -marco-
haka schreef:
volgend jaar in Ziggo Dome, ben benieuwd of Tash in zo'n bak tot haar recht komt.


Daar twijfel ik dus aan en derhalve (nog) geen kaarten gehaald.
Dit terwijl ik haar op Lowlands (in de “kleine” Heineken tent) echt geweldig vond.

Ben bang dat ze in een ziggodome in het niet valt.

4,5
Vocaal niet bijzonder, gewoon goed, maar dat gitaarspel is abnormaal lekker. Vooral Cigarettes en Blackbird zijn waanzinnig.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:14 uur

geplaatst: vandaag om 12:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.