menu

Hater - Siesta (2018)

mijn stem
3,60 (5)
5 stemmen

Zweden
Pop / Rock
Label: Fire

  1. From the Bottom of Your Heart (3:11)
  2. It's So Easy (4:55)
  3. I Wish I Gave You More Time Because I Love You (4:28)
  4. Closer (4:22)
  5. Fall Off (4:13)
  6. I Sure Want To (1:22)
  7. Things to Keep Up With (4:25)
  8. Your Head Your Mind (4:01)
  9. Why It Works Out Fine (4:55)
  10. The Mornings (4:29)
  11. Cut Me Loose (4:55)
  12. All That Your Dreams Taught Me (3:41)
  13. Seems So Hard (4:42)
  14. Weekend (3:27)
totale tijdsduur: 57:06
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Hater - Siesta - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Zweedse band bedwelmt met veel melancholie en betovert met songs die steeds meer geheimen prijs geven
Siesta van Hater wordt op de eigen bandcamp pagina misschien nog wel het mooist omschreven: “Siesta is the perfect soundtrack for that summer romance and the inevitable break up. Heartbreak has never sounded so sweet!”. Siesta loopt inderdaad over van melancholie, maar wat zijn de popliedjes van de Zweedse band ook mooi en veelzijdig ingekleurd, iets dat je vooral hoort wanneer je de tijd neemt om naar Siesta te luisteren. Siesta geeft vervolgens steeds meer geheimen prijs, sleept er steeds meer invloeden bij en betovert bijna een uur lang met popliedjes die groeien en groeien. Laat die donkere dagen maar komen, de soundtrack ligt klaar.



Wanneer de blaadjes gaan vallen duiken er direct ook meer platen op die overlopen van melancholie. Platen als Siesta van de Zweedse band Hater bijvoorbeeld. Vanwege de lange en donkere Scandinavische winter is melancholie de gemiddelde Zweedse band zeker niet vreemd, maar Hater doet er nog een schepje bovenop.

Allmusic.com omschrijft het mooi wanneer het de zang van frontvrouw Caroline Landahl probeert te typeren: “the band has a singer who can go beyond bittersweet and into real sadness when the need arises.” Het is een treffende omschrijving, want Siesta van Hater is een plaat die tijdelijk donkere wolken voor de zon schuift en je gemoedstoestand even een duw naar beneden geeft. Daar moet je tegen kunnen, maar voor een ieder die niet al te somber wordt van vallende blaadjes, valt er op de tweede plaat van Hater veel te genieten. Heel veel zelfs.

Iedereen zal zijn of haar eigen associaties hebben bij beluistering van de tweede plaat van de Zweedse band (het debuut werd twee jaar geleden in eigen beheer uitgebracht), maar zelf hoor ik vooral veel van The Sundays en van landgenoten The Concretes. Net als The Sundays maakt Hater subtiele georkestreerde popliedjes met bijzonder mooie gitaarlijnen en zang vol weemoed. De Zweedse band pint zich echter niet vast op een genre en experimenteert ook nadrukkelijk met invloeden uit onder andere de dreampop, de postpunk en de noiserock.

Vergeleken met de meeste van haar soortgenoten neemt Hater de tijd voor haar songs (de meeste songs op de plaat duren langer dan vier minuten) en bovendien levert de Zweedse band bijna een uur muziek af. Dit vond ik bij eerste beluistering nog wat veel van het goede, al is het maar omdat de variatie in de muziek van Hater bij eerste beluistering niet heel groot lijkt, maar inmiddels kan Siesta me niet lang genoeg duren.

Zeker wanneer je wat langer luistert naar de muziek van Hater is het een plaat om lekker bij weg te dromen, waarbij zonnige lentedagen voor de afwisseling eens zijn verruild voor donkere herfstdagen. Wanneer je ook nog wat beter luistert naar Siesta, hoor je hoe knap het allemaal in elkaar steekt en hoe Hater met kleine stapjes stiekem de grenzen naar andere genres overschrijdt. Siesta bevat talloze fraaie accenten (bijvoorbeeld van een stemmige saxofoon, donkere bassen en 80s synths), die de songs niet alleen flink boven het maaiveld uit tillen, maar er bovendien voor zorgen dat de muziek van de band uit Malmö blijft verrassen en betoveren.

Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de wat sombere vocalen van Caroline Landahl, maar mij heeft ze steeds steviger te pakken met haar fluisterzachte zang vol weemoed en melancholie. In de wat zweverige songs hoor ik af en toe echo’s van The Cocteau Twins, maar wanneer Hater het tempo wat opvoert en de gitaren nog net wat gruiziger klinken, hoor ik ook wel wat van Lush; de band die wat mij betreft kleur gaf aan de dreampop, terwijl de rijker georkestreerde songs raken aan de Schotse melancholie van Belle And Sebastian. Het maakt beluistering van Siesta steeds boeiender en zo langzamerhand ben ik er wel van overtuigd dat Hater een prachtplaat heeft afgeleverd. Erwin Zijleman

avatar van WoNa
3,5
Je hebt een heleboel goede bands, betere bands en dan bands als Hater. En toch zit deze Zweedse band aan mijn goede kant. Na een aardig debuut en een betere EP, is Siesta weer een stap vooruit. Het tempo zit er goed in bij de band rond zangeres Caroline Landahl. Een kleine drie jaar na de oprichting heeft Hater al vier releases op de naam staan. De titel van de laatste plaat doet de band zeker geen eer aan.

Afgezien van de vreselijke hoes, toegegeven, hij valt wel op, valt er meer dan voldoende te genieten op Siesta. Naast zachte indie pop songs, die ook bij The Cranberries een plaatsje hadden kunnen vinden, durft de band ook harder te rocken, zonder uit de bocht te vliegen. 'Fall Off' is het beste voorbeeld. Rinkelende gitaren die van elkaar afstuiteren en een coda waarin geen solo te ontdekken valt. Gewoon een band die superstrak samen speelt, maar zo wellicht wel een inkijkje geeft hoe er in de oefenruimte liedjes tot stand komen.

Op Siesta slaat Hater moeiteloos een brug tussen pop en indierock en creëert bij vlagen zelfs een mooie mix tussen de twee. Daaroverheen zingt Landahl met haar wat hijgerige, dunne stem. In tegenstelling tot zangeressen als Dolores O'Riordan blijft zij precies aan mijn goede kant, wat haar de juiste zangeres voor deze band maakt.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:54 uur

geplaatst: vandaag om 05:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.