Hoewel ik Gandalf als artiest en zijn muziek in het algemeen een warm hart toedraag, moet ik bekennen dat Invisible Power: A Symphonic Prayer, nooit één van mijn favoriete albums van hem zal worden. Dat heeft in dit geval vooral te maken met het nogal fragmentarische karakter van de plaat. Alsof Gandalf zoekende is naar bepaalde muzikale thema's die hij bij elkaar wil voegen, dat ook doet, maar er niet in slaagt om een sterk geheel te vormen, waardoor de muziek een beetje als los zand door m'n vingers glipt. Daardoor kan de muziek me niet over de gehele linie aanspreken, ondanks dat de muziek best goed is. Het ene moment geheimzinnig en ingetogen, dan weer groots en bombastisch. Maar helaas altijd nét op de momenten waarop ik het niet verwacht, waardoor het wat geforceerd en richtingloos overkomt. Wat niet de bedoeling moet zijn geweest, lijkt me... Misschien had het juist geïnspireerd en verrassend moeten klinken. Helaas doet de plaat dat niet voor mij.
Voorbeeld is de opener "Seed of Seeds". Het klinkt allemaal best mooi, maar structuurloos is het zeker. De overgangen tussen de verschillende thema's zijn er voor 7 minuten teveel, waardoor ik heen en weer geslingerd wordt in teveel verschillende stijlen. Een typisch voorbeeld van 'overdaad schaadt', als je het mij vraagt.
Met uitzondering van het overigens wél weergaloze titelnummer (gek genoeg vind ik dat juist één van de beste Gandalf-composities), wil de rest van de plaat me ook niet volledig bekoren. Het klinkt allemaal absoluut mooi, maar bijna nergens betrap ik me erop, dat ik ook door de muziek wordt gegrepen.
Gelukkig eindigt de plaat zeer geslaagd met "Invisible Power", een dijk van een nummer. Het hoofdthema zit in de meeste nummers al verweven, maar komt hier pas echt tot uiting. Het klinkt energierijk, mooi en afwisselend. Van dit nummer is overigens ook nog een goede 'single'-versie terug te vinden op het compilatie-album
Gandalf - Reflection (1991), met toegevoegde vocalen van Gandalf zelf. Het slotnummer is daarbij dan ook een geweldige afsluiter van een plaat die niet overtuigd, vanwege te veel zoekende en onzekere momenten.
Dankzij het titelnummer toch een ruime 3 punten, maar meer zit er niet in voor mij.