Superlekker metal-album (of hoe je de muzikale stroming ook zelf wil noemen) van de heren die al een aantal CDs aan de weg timmeren. Er zitten hier wat opvallende elementen aan:
1) De zanger heeft echt een geweldige strot, en niet voor niets heeft Amaranthe deze knul ook geconfisceerd voor hun recente plaat. Ik heb een aantal albums teruggeluisterd, en ook die zijn wat de man betreft al de moeite waard. Gewoon nog beter dan die Lou Gramm van Foreigner vroeger.
2) Zoals Ozric al aangaf in een recensie van de vorige plaat: gaaf hoe ook de dubbelbass niet gespeeld is met dubbelbasspedaal of twee bassdrums maar met een gongdrum. Supergave drumsound, en subtiel gebruik van de dubbele bass. Ik weet niet wat het is, maar die knakker slaat zich heerlijk door het album heen.
3) de composities en productie lopen als een klok. Veel afwisseling, terwijl de sound wel redelijk hetzelfde blijft, nummer na nummer. Ja natuurlijk zit er wat overdadig vet aan, maar alle nummers nestelen zich zonder moeite in je hoofd, en het is eigenlijk onbegrijpelijk dat ik hier de eerste melding moet doen van een heerlijke plaat. En er zit zeker ook best wat prog in, prima gemixt met het recht toe recht aan werk.
4) er zitten eigenlijk geen fillers of slechtere nummers in, alleen het laatste nummer verloopt wat onopvallender.
Het enthousiasme en plezier spat er echt vanaf, ook als je de video's van de heren ziet. Laten we hopen dat de zanger niet teveel tijd verdoet bij Amaranthe, want deze heren maken werk dat mij qua complexiteit, muzikaliteit en melodie veel meer kan bekoren dan Amaranthe. Wel opvallend dat de zangeres aldaar ook al een veel beter nummer aflevert in samenwerking met Arion dan bij Amaranthe. Maar dat terzijde.
Een echt ijzersterke plaat van Dynazty.