Vernieuwend was de man al niet meer in deze periode. Maar lekker blijft het wel, zijn muziek.
James Brown, met een 70's sound is nog steeds ok, en swingt lekker weg.
het lijkt op een soort "concept" album, want elk nummer begint met een soort van Segue.. "I can see it now" maar echt een verhaal lijn haal ik er nog niet uit.
Geen uitschieters, wel verwijzingen naar eerdere succes nummers (say it loud in All for one bijvoorbeeld) maar gewoon een lekkere niks mis mee plaat.
Overigens was JB wel de man met de lelijkste hoezen. Niet één, maar bijna allemaal zijn ze spuuglelijk, waarvan dit er weer één is.. De man was zo vol van zichzelf, ik kan me niet voorstellen dat hij hier ook zijn zegen over moest geven.. en gewoon goedkeuren.. Vond ie zichzelf dan zo goed, dat ie soort van bedrijfsblind was?