menu

Wim Mertens Performed by Soft Verdict - Maximizing the Audience (1985)

mijn stem
3,92 (19)
19 stemmen

België
Avant-Garde
Label: Crépuscule

  1. Circles (18:28)
  2. Lir (18:18)
  3. Maximizing the Audience (11:43)
  4. The Fosse (4:34)
  5. Whisper Me (19:02)
totale tijdsduur: 1:12:05
zoeken in:
avatar van herman
4,0
Toch wel een erg mooie plaat. Van Circles word ik nog een beetje kriegelig. Het klinkt een beetje als dronken vogeltjes bij een watervijver. Ze dartelen lief, maar ik word er zenuwachtig van. Meneer Mertens wellicht ook, want daarna komt dit album in wat rustiger vaarwater. Met name de laatste 3 nummers zijn erg, erg mooi. Erg fijne muziek zo voor op de zaterdagochtend.

avatar van T.O.
4,0
Mertens gebruikt veel herhaling en soms wat gemakkelijke akkoordenschema's, waardoor het album (net als veel filmmuziek) qua impact niet kan tippen aan 'echt' klassiek materiaal.

Maar over het algemeen is het toch een mooi en origineel album. Ik geef het vier sterren voorlopig.

4,0
Bij Wim Mertens - Maximizing the Audience:

Een prachtig album, dat oorspronkelijk op dubbel lp werd uitgebracht. Het is wel een beetje een verandering in koers. Als eerste werd dit album uitgegeven als een album van Wim Mertens in plaats van Soft Verdict. Ten tweede de lengte van de nummers. Op eerder uitgaven waren die niet langer dan uiterlijk 8 a 9 minuten, maar hier zitten drie nummers bij van bijna 20 minuten. Ten derde wordt hier ook de stem gebruikt in een aantal nummers. Er zijn drie zangeressen en en Wim zingt zelf (countertenor) in het laatste nummer.
Het album is de muziek bij een theatervoorstelling.Het is echt minimalistische muziek en haakt aan bij de (vroege) Phillip Glass en Steve Reich.
Het eerste nummer is prachtig, een nummer dat laagje voor laagje wordt opgebouwd, startend met klarinet komt er iedere keer een instrument bij en wordt de muziek steeds rijker en voller. Zeer mooi. Het tweede nummer is een pianonummer van meer dan 18 minuten. Het heeft wel wat new age invloeden, maar dan wel de goede kwaliteit new age. Het is een prachtig nummer, mooie melodieën. Het derde nummer heeft zang, er zijn variaties "Festspielhaus Bayreuth" and "Richard Wagner" met piano en percussie. een recensent noemt dit de perfecte symbiose tussen pop en minimal music.
The Fosse is een kort kamermuziek nummer. En dan komt de finale 'whisper me' waarin Wim Mertens zelf zingt. (counter tenor). Ook een prachtig sferisch nummer.
Een prachtige plaat, duidelijk voortbordurend op Soft Verdict (alle leden spelen gewoon mee), maar waar Wim Mertens zich nadrukkelijk meldt op het neo klassieke vlak.
Aanrader, en een toch wat onderschat juweeltje uit de soms heel verrassende jaren 80.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:05 uur

geplaatst: vandaag om 12:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.