Niks mis met deze EP waarvan het geluid in het verlengde ligt van hun laatste album.
Bedolven geraakt in de release-lawines van november maar dit is gewoon prima.
Het mist alleen een echte knaller om je naar dit album te lokken.
Iets minder 'bite' maar om eerlijk te zijn ook geen nummers die afstoten die ik wel op dat laatste album tegen kwam.
Bij het energieke Down on the Knuckle krijg ik het gevoel of ze een stukje van een ander, bekend, nummer hebben geleend, maar kan er niet op komen welke dat is.