George Jones - The Battle (1976)

The Battle (uit 1976) kwam niet te lang na zijn scheiding met Tammy Wynette uit terwijl George Jones toen ook qua gezondheid (alcohol/drugs gebruik) in zwaar weer kwam te zitten.
Nochtans vind ik het een prima album ; zijn zang klinkt hier erg gepassioneerd,de teksten lijken vaak te refereren aan zijn gebroken relatie en zijn,dat daargelaten gewoon erg goed en ook muzikaal zit het allemaal uitstekend in elkaar,en is sfeervol en biedt voldoende afwisseling.
Vooral de twee uptempo nummers The Nighttime (And My Baby) en I'll Come Back kunnen me erg bekoren en ook het bijna epische titelnummer (met prachtige tekst) mag er wezen.
Echte missers heb ik sowieso niet kunnen ontdekken op the Battle dus ik vind het een beetje vreemd dat de plaat commercieel gezien niet echt een succes was.
Hoe dan ook,dat doe niets af aan de kwaliteit want the Battle is desondanks een erg mooi George Jones album geworden.

Wel weer een erg fijn album van George Jones uit de jaren 70. Vreemd genoeg zakte in deze periode wel zijn verkoopcijfers in mekaar en kwam Jones ook financieel aan de grond te zitten mede omdat in deze periode zich naast zijn jarenlange verslaving aan de drank er de verslaving aan de cocaine bij kwam. Maar artistiek is er niks mis met dit album, Jones zingt fantastisch, het materiaal is sterk en met de songs, The Nighttime, I'll Come Back en Billy Ray Wrote A Song is ook de honky tonk weer even terug uit de jaren 50-60 van George Jones. En samen met de titelsong vind ik het door Jones zelf samen met zijn toen inmiddels ex-vrouw Tammy Wynette geschreven, Wean Me, van huiverigwekkende klasse. Kippenvel momentjes.
En verval misschien in herhaling maar ik ga George Jones de laatste tijd steeds beter vinden en een van beste artiesten en zangers die de Country heeft voortgebracht.