Andrew Adkins - Who I Am (2019)

Nieuwsgierig geworden door twee recensies waarin dit album helemaal de hemel in werd prezen ben ik me eens gaan verdiepen in de 10 liedjes.
Mijn conclusie is dat er een aantal sterke nummers op staan, zoals de titelsong 'Who I Am', "Fragile Heart' en 'Praying for Rain'. De overige nummers zijn aardig. Mijn indruk is dus veel gematigder.

Minpuntjes vind ik zijn valse zang hier en daar. Ook de mandoline had wat mij betreft iets minder prominent aanwezig mogen zijn. Op sommige nummers had de mondharmonica een aanwinst geweest. Maar goed, daar zal niet iedereen het mee eens zijn.
Kortom, het is album met liedjes waarvan ik het gevoel heb dat ik het al eerder heb gehoord. Toch is Andrew Adkins een artiest om in de gaten te houden.

Lekker hoor who am i is prachtig, valse hoor ik niet hoor maar ik ben beetje toon doof.

Dat 'valse' is ook niet zo goed uitgedrukt. Ik noem het maar 'onvast' en na meerdere luisterbeurten ervaar ik het nu juist als zijn sterke kant. Het blijkt maar weer dat waardering voor sommige artiesten meer tijd nodig heeft. Ik verhoog na 4*.

De eerste vier nummers vind ik prachtig, daarna wordt het wat minder.
Toch een stijl & stem die me volledig liggen, genre John Moreland. Één van de namen die ik voor TakeRoot met rood onderstreep.